Georg Jellinek. Portret polityczny uczonego

Abstract
Georg Jellinek nie należał do czołowych reprezentantów tzw. „uczonych polityków” (Gelehrtenpolitikers). Samodzielne stanowiska polityczne autora były stosunkowo rzadkie i z reguły koncentrowały się na kwestiach uniwersyteckich, kulturowych oraz prawnych. Jellinek był członkiem Partii Narodowo – Liberalnej; niemieckim nacjonalistą i „liberalnym imperialistą”. Nie należy go jednak łączyć z radykalnym ruchem „Wszechniemców”, lecz z tzw. „normalnym nacjonalizmem” mieszczaństwa wilhelmińskich Niemiec . Przyjmował zasadniczo postawę antyklerykalną i antysłowiańską, co było w jakimś stopniu konsekwencją antysemickiej dyskryminacji, jakiej doznał w Austrii. Raczej krytycznie odnosił się do socjalizmu i socjaldemokracji. Był generalnie przeciwnikiem ustroju parlamentarnego. Obraz polityczny Jellinka zamazują nieco pewne „antytezy” w stosunku do powyższych konstatacji, które – jak wydaje się – autor odczytywał jako koherentne. Po pierwsze, optowanie za polityką imperialną Rzeszy i sympatyzowanie z pacyfizmem. Po drugie, programowy liberalizm i zgoda na politykę socjalną państwa. Ów synkretyzm polityczny klasyka niemieckiej nauki o państwie nie ma jednak zasadniczego wpływu na obraz całości, który – moim zdaniem – pozwala uznać Georga Jellinka za narodowego liberała.
Description
Keywords
Citation
Belongs to collection