Analiza porównawcza w prowadzeniu fizjoterapii u ludzi i zwierząt
Abstract
Fizjoterapia zwierząt jest młodą dziedziną, która obecnie prężnie się rozwija. Metody zabiegów fizjoterapeutycznych zaczerpnięto z tych stosowanych w fizjoterapii ludzkiej. Fizjoterapia ludzi jest bardziej zaawansowana, jednak coraz większa świadomość właścicieli oraz współpraca z lekarzami weterynarii sprzyja podnoszeniu jakości usług fizjoterapii zwierzęcej oraz ich dostępności. U zwierząt, podobnie jak u ludzi, fizjoterapia jest szansą na podniesienie jakości życia oraz przywrócenie sprawności. Niniejsze opracowanie ma na celu wskazanie podobieństw i różnic występujących w stosowaniu metod fizjoterapii u ludzi i zwierząt. Ważnym aspektem opracowania jest zainteresowanie czytelnika tematem. W pracy opisano metody stosowane w fizjoterapii ludzkiej oraz ich działanie na organizm zwierzęcia. Trzeba zaznaczyć, iż niniejsza praca nie ujmuje całego zakresu dziedziny fizjoterapii zwierzęcej i ludzkiej, lecz opisuje podstawowe postępowanie oraz wpływ na powrót sprawności i funkcji pacjenta. Zaprezentowane przykłady stanowią jedynie jedną z wielu możliwości terapii, która zawsze powinna być dostosowywana indywidualnie do pacjenta zarówno ludzkiego, jak i zwierzęcego. Coraz większe zainteresowanie, jakim cieszy się fizjoterapia zwierzęca, daje nadzieję, iż ta dziedzina będzie się rozwijać i poszerzać zakres oraz jakość oferowanych usług. Fizjoterapia zwierzęca opiera się głównie na działaniu usprawniającym po przebytych urazach bądź operacjach. Wdrożenie fizjoterapii u zwierząt często pozwala uniknąć leczenia operacyjnego. Fizjoterapia ludzka opiera się na usuwaniu nie tylko objawów, ale również przyczyn wielu schorzeń. Niniejsze opracowanie oparte na analizie literatury polskiej oraz zagranicznej dostarcza informacji na temat metod fizjoterapii zwierzęcej. Pozwala dostrzec wiele podobieństw w postępowaniu z pacjentem weterynaryjnym w porównaniu z pacjentem ludzkim. Metody fizjoterapii zwierzęcej i ludzkiej opierają na tych samych zasadach, rozbieżności wynikają z różnic anatomicznych i behawioralnych.