Technologie medialne – czynnik ujednolicający czy różnicujący projekty tożsamościowe jednostek

Abstract
Przedmiotem niniejszej analizy jest próba odpowiedzi na pytanie o rodzaj wpływu jaki wywierają typowe dla ponowoczesności technologie medialne na sposób, w jaki jednostki budują swoją tożsamość. Dwa aspekty tego wpływu wydają się szczególnie istotne, rozdzielenie wymiaru przestrzennego rzeczywistości od wymiaru czasowego i w konsekwencji przemiana sposobu percypowania kategorii bliskości i „dalekości” oraz wykreowanie nowego rodzaju interakcji społecznej. Bezpośrednim efektem wykorzystania zaawansowanych technologii medialnych jest transformacja form związków ludzkich. Wydaje się, że przemiany te są istotne z punktu widzenia sposobu, w jaki jednostki doświadczają siebie.The main subject of this analysis concerns the way in which the contemporary man creates their self identity and the role of communication technologies in the process of its creation. Two aspects of communication technologies influence are especially essential, a separation of the spatial dimension of reality from its time dimension which resulted in the different perception of category of proxemity “near” and “far” and how this modification creates the new kind of social interaction. The transformation of forms of human relations is the direct effect of advanced communication technologies use. This transformation seems to be very important for a way in which the individual defines their self- identity.
Description
Keywords
Citation
G. Osika: Technologie medialne - czynnik ujednolicający czy różnicujący projekty tożsamościowe jednostek. w: Via Communicandi. Prace z Antropologii Komunikacji i Epistemologii Społecznej, Wrocław 1/2012, s. 85 - 113; także, w: Człowiek w świecie mediów, t.II, Wydawnictwo Jedność, PTKS, Kraków - Kielce 2012, s. 77 - 102,
Belongs to collection