OPEN Repository

Welcome to OPEN - the Repository of Open Scientific Publications, run by the Interdisciplinary Centre for Mathematical and Computational Modelling, University of Warsaw, previously operating as the CeON Repository. The Repository enables Polish researchers from all fields to openly share their articles, books, conference materials, reports, doctoral theses, and other scientific texts.

Publications in the Repository are indexed by the most important search engines and aggregators and downloaded by users worldwide. We invite you to create an account, deposit your publications, and use the resources of the Repository.

22945 archived items

Institutional Communities

Recent Submissions

Thumbnail Image
Item
Udział posłów narodowości białoruskiej w pracach Sejmu III Rzeczypospolitej Polskiej
(Instytut Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego, 2015) Habowski, Mirosław; Uniwersytet Wrocławski
W początkowym okresie istnienia III RP działacze mniejszości białoruskiej podjęli działania na rzecz zdobycia samodzielnej reprezentacji w polskim parlamencie. Udało się to tylko w 1991 r., gdy mandat zdobył E. Czykwin. W późniejszych elekcjach (aż do wyborów w 2015 r.) działacze białoruscy uzyskiwali mandaty startując z list lewicy. Był to jednak sojusz taktyczny, gdyż posłowie narodowości białoruskiej dbali o interesy Cerkwi i swojego narodu, zachowując dystans wobec niektórych działań w zakresie polityki zagranicznej RP (agresja NATO przeciwko Jugosławii, Afganistanowi, krytyka działań przeciwko Białorusi)
Thumbnail Image
Item
Polska w Grupie Wyszehradzkiej (2011-2017)
(Instytut Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Habowski, Mirosław; Uniwersytet Wrocławski
Celem niniejszego artykułu jest opis i wyjaśnienie aktywności Rzeczypospolitej Polskiej (RP) na forum Grupy Wyszehradzkiej (V4) w okresie sprawowania władzy przez drugi rząd Donalda Tuska oraz rządy Ewy Kopacz i Beaty Szydło. W badanym okresie Polska dwukrotnie sprawowała prezydencję w Grupie: w okresie lipiec 2012–czerwiec 2013 oraz lipiec 2016–czerwiec 2017. Były to miesiące szczególnego zaangażowania Polski w działania tej struktury. Grupa Wyszehradzka, powołana do istnienia w 1991 r., nie spełnia kryteriów deniujących organizację międzynarodową (jej działalności nie reguluje statut, nie posiada budżetu, stałego sekretariatu i kadry urzędniczej–poza Międzynarodowym Funduszem Wyszehradzkim). W opinii polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych (MSZ) nie jest to jednak wada, bowiem:„Brak zaplecza instytucjonalnego okazał się wyjątkowo dobrym posunięciem. Dzięki temu można łatwiej odpowiadać na różne wyzwania i kryzysy, jak również szybko reagować na zmieniającą się rzeczywistość polityczną. Słabość instytucjonalna okazała się w tej sytuacji polityczną siłą”. Pomimo powtarzających się co jakiś czas głosów komentatorów i polityków, iż V4 jest martwa, to współpraca w tym formacie wykazuje zdumiewającą trwałość2, co skłania do poddania analizie polskiej aktywności na jej forum. W trakcie badań zostanie wykorzystana perspektywa neorealistyczna.
Thumbnail Image
Item
Polityka Stanów Zjednoczonych Ameryki wobec Bliskiego Wschodu w trakcie prezydentury Baracka Obamy
(Instytut Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego, 2015) Habowski, Mirosław; Uniwersytet Wrocławski
Jeżeli przyjąć, że polityka USA ma charakter realistyczny to jednym z podstawowym kryteriów jej oceny jest jej skuteczność. Opinia, że polityka bliskowschodnia B. Obamy jest nieskuteczna i ponosi porażki jest dość powszechna. Jednak z opiniami takimi należy być bardzo ostrożnym, gdyż czy jakaś polityka jest bądź nie jest efektywna można ustalić jedynie jeżeli zna się rzeczywiste cele jakim owa polityka ma służyć. Znajomość celów oficjalnie deklarowanych nie jest tu wystarczająca, gdyż dla osiągnięcia celów politycznych często niezbędne jest ich utrzymanie w tajemnicy i podawanie fałszywych. Jeżeli przyjąć, że celem USA jest krzewienie demokracji i praw człowieka na Bliskim Wschodzie to porażka jest oczywista. Jednak trudno uznać, by był to cel rzeczywisty a nie element propagandowego uzasadnienia. Oceniając politykę zagraniczną USA należy brać pod uwagę poważne problemy gospodarcze i /finansowe jakie dotknęły to państwo i w konsekwencji jej pomniejszoną potęgę. Uwzględniając te fakty można dojść do przekonania, że zdestabilizowanie regionu, nad którym nie da się sprawować kontroli, może być polityką racjonalną. Destabilizacja ta rodzi szereg negatywnych skutków, ale nie dla USA, tylko dla licznej grupy państw, które mogą być potencjalnym konkurentem (Unia Europejska) czy nawet wrogiem (Rosja, Iran). Zarazem pokój zapewniony jest w sunnickich państwach Zatoki, które są producentami ropy naftowej. Choć Stany Zjednoczone w niewielkim stopniu importują z tego regionu ten surowiec, to jednak dopóki tamtejsi producenci sprzedają go za dolary to potęga USA ma ważny atut w swoich rękach. Nie można też nie zauważyć, iż po zwycięskim zakończeniu „Zimnej Wojny” poziom bezpieczeństwa sojuszników europejskich znacznie wzrósł i zaczęły one okazywać USA nielojalność (szczególnie w okresie agresji na Irak w 2003 r.). Niestabilna sytuacja na Bliskim Wschodzie (obok kryzysu w stosunkach z Rosją) obniża poziom bezpieczeństwa państw europejskich i sprzyja powrotowi do sytuacji, w której Amerykanie znowu są dla nich „niezbędnym narodem” – gwarantem ich bezpieczeństwa.

Browse by

Selected filters:
Affiliation: Uniwersytet Wrocławski Author: Habowski, Mirosław Publisher: Instytut Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Wrocławskiego License: Dozwolony użytek
Reset filters