OPEN Repository

Welcome to OPEN - the Repository of Open Scientific Publications, run by the Interdisciplinary Centre for Mathematical and Computational Modelling, University of Warsaw, previously operating as the CeON Repository. The Repository enables Polish researchers from all fields to openly share their articles, books, conference materials, reports, doctoral theses, and other scientific texts.

Publications in the Repository are indexed by the most important search engines and aggregators and downloaded by users worldwide. We invite you to create an account, deposit your publications, and use the resources of the Repository.

22947 archived items

Recent Submissions

Item
Geneza, działalność, sukcesy i porażki oraz perspektywy renesansu Trójkąta Weimarskiego po agresji Rosji na Ukrainę
(Uczelnia Łazarskiego, 2023) Fiszer, Józef M.; Uczelnia Łazarskiego
Artykuł poświęcony jest Trójkątowi Weimarskiemu. Ukazuje jego genezę, cele, działalność, sukcesy i porażki oraz perspektywy renesansu, o czym mówiono m.in. 12 maja 2023 r. na spotkaniu ministrów ds. europejskich państw Trójkąta Weimarskiego z wicepremier Ukrainy. Trójkąt Weimarski powstał w trudnym momencie dla Polski i Europy (po zjednoczeniu Niemiec 3 października 1990 r.), ale jeszcze przed rozpadem Związku Radzieckiego w grudniu 1991 r., który miał negatywny stosunek do transformacji ustrojowej w Polsce (rozpoczętej w czerwcu 1989 r.) i jej euroatlantyckich aspiracji. Podobny negatywny stosunek do euroatlantyckich aspiracji Ukrainy ma Federacja Rosyjska pod rządami Władimira Putina. Trójkąt Weimarski zdaje się być jednym z największych sukcesów polityki zagranicznej Polski po 1989 r., której głównym celem była akcesja do struktur euroatlantyckich, aby w ten sposób zapewnić jej suwerenność i umocnić bezpieczeństwo. W tym aspekcie należy stwierdzić, że Trójkąt Weimarski spełnił swoją funkcję. Ma na swoim koncie wiele sukcesów, ale również porażek i niewykorzystanych szans. Odegrał też pozytywną rolę w procesie „powrotu” Polski do Europy po 1989 r. Tezą główną niniejszego artykułu jest konstatacja, że bez Trójkąta Weimarskiego integracja postkomunistycznej Europy, szczególnie w latach 1991–2009, nie byłaby tak dynamiczna i efektywna, jak to miało wówczas miejsce, a droga Polski do struktur euroatlantyckich byłaby znacznie trudniejsza. Ponadto stwierdzam, że biorąc pod uwagę coraz bardziej komplikującą się dziś sytuację międzynarodową, Trójkąt Weimarski powinien nadal odgrywać istotną rolę w polityce zagranicznej Polski, Niemiec i Francji oraz Unii Europejskiej. Mógłby odegrać też istotną rolę w zakończeniu wojny rosyjsko-ukraińskiej oraz akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej i NATO. Dlatego też powinien on jak najszybciej wznowić działalność.
Item
Niemiecko-francuska współpraca wojskowa i zbrojeniowa. Stan obecny i perspektywy
(Uczelnia Łazarskiego, 2023) Czasak, Mateusz; Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk
W artykule podjęto próbę analizy współpracy Niemiec i Francji na płaszczyźnie militarnej. Autor stara się ukazać najważniejsze inicjatywy w zakresie zarówno współpracy wojskowej, jak i zbrojeniowej obu krajów na płaszczyźnie bilateralnej oraz europejskiej po zakończeniu zimnej wojny. W szczególności uwaga poświęcona jest okresowi po wybuchu pełnoskalowej wojny w Ukrainie. Konflikt ten przyczynił się do korekt strategii i obronności na poziomie europejskim i krajowym u obu partnerów. Otwarte wciąż pozostaje pytanie, czy wojna Rosji i Ukrainy stanie się katalizatorem znaczącego i długofalowego wzmocnienia i intensyfikacji współpracy wojskowej i zbrojeniowej.
Item
Trójkąt Weimarski po rozszerzeniu UE – niewykorzystany instrument polskiej polityki zagranicznej?
(Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu., 2010) Wyligała, Helena; Dolnośląska Szkoła Wyższa
Po rozszerzeniu Unii Europejskiej oczekiwano, że Polska stanie się znaczącym kreatorem polityki europejskiej we Wspólnocie, równorzędnym partnerem dla Niemiec i Francji. Miało się to przełożyć na wzmożoną aktywność Polski w Trójkącie Weimarskim. Nowe projekty weimarskie miały stanowić nowy rdzeń dla UE, a tym samym zapoczątkować proces integracji europejskiej. Jednak w ciągu pięciu lat członkostwa Polski w UE międzyrządowa inicjatywa weimarska straciła na znaczeniu, mimo zapewnień dyplomatów o jej pożytecznym charakterze. Rozkwitły natomiast trójstronne przedsięwzięcia w sferze społecznej, kulturowej i regionalnej. W artykule przeanalizowano zewnętrzne i wewnętrzne czynniki wpływające na działalność Trójkąta Weimarskiego. Omówiono niewykorzystane mechanizmy działania Trójkąta oraz potencjalne pola współpracy. Dokonano tego na tle rozważań dotyczących zmiany priorytetów polskiej polityki zagranicznej po 2004 roku oraz poszukiwania przez Berlin i Paryż strategicznych partnerów w rozszerzonej UE. W zakończeniu przedstawiono odpowiedź na pytanie, czy Trójkąt Weimarski może nadal znajdować się w arsenale instrumentów polskiej dyplomacji i jakie przesłanki mogą zwiastować jego odrodzenie w najbliższej przyszłości.
Item
Rola Francji w kształtowaniu Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony i jej propozycje w tym obszarze w czasie prezydencji w Unii Europejskiej w 2008 roku
(Wydawnictwo Adam Marszałek, 2013) Helnarska, Karolina Julia; Akademia Obrony Narodowej
The exercise of the Presidency of the Council of the European Union is a complex type of political leadership. The French presidency exercised in the period from July 1 to December 31, 2008 was planned very carefully and in full swing. The French Presidency has set itself four key priorities: energy and climate, migration issues, agriculture, security and defense. It also outlined a very ambitious list of priorities. Not all French proposals were accepted, but it certainly can be said that during the French presidency in 2008, its position on the various issues discussed by the EU is clearly marked.
Item
Problem imigracji w relacjach francusko-niemieckich
(Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, 2009) Wyligała, Helena; Dolnośląska Szkoła Wyższa
W świetle danych IOM z 2005 r. Niemcy z 10 mln oraz Francja z 6,5 mln imigrantów znajdują się w ścisłej światowej czołówce krajów przyjmujących migrantów. Mimo że w ich narodowych politykach imigracyjnych odnaleźć można różnice, to nie przeszkadzają one we francusko-niemieckiej współpracy w obszarze migracji. Tematyka migracyjna i kwestia integracji imigrantów omawiane są podczas bilateralnych spotkań polityków. Zaangażowanie w problematykę imigracji widoczne było także w programach prezydencji każdego z krajów w Radzie Unii Europejskiej w 2007 i 2008 r. W niniejszym artykule podjęta została próba odpowiedzi na zasadnicze pytania dotyczące kooperacji francusko-niemieckiej w dziedzinie migracji, tj.: jaka jest sytuacja migracyjna w obu krajach, w jaki sposób Francja i Niemcy radzą sobie z zarządzaniem migracjami, czy i w jakim stopniu dokonała się europeizacja francuskiej i niemieckiej polityki migracyjnej oraz w jakim stopniu Unia Europejska wpływa na jej kształtowanie się, w jakich obszarach polityki migracyjnej dochodzi do współpracy francusko -niemieckiej.