OPEN :: Home

Item

Międzygeneracyjna transmisja wartości w rodzinach polskich w Drugiej Rzeczypospolitej w kontekście ideologii wychowawczej państwa w latach 1918–1939

(Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej, 2015) Samsel, Agata; Wydział Pedagogiki i Psychologii, Uniwersytet w Białymstoku

Międzypokoleniowy przekaz wartości jest niezbędnym warunkiem zachowania ciągłości kultury, a tym samym gwarantem przetrwania grupy. Wprowadzanie w świat wartości jest nieodłącznym elementem wychowania młodego pokolenia. Najstarszym i najważniejszym środowiskiem wychowawczym jest rodzina, gdzie w sposób naturalny kształtuje się osobowość dziecka i kreuje jego tożsamość. Wskutek międzygeneracyjnej transmisji wartości dziecko przyswaja wiedzę, która jest sumą doświadczeń wielu minionych pokoleń. Oprócz nabywania umiejętności odróżniania dobra od zła i uczenia się podstawowych zasad oraz norm, regulujących stosunki międzyludzkie, dziecko przyswaja szereg elementów, składających się na kulturę – język, historię, tradycję, wierzenia, symbole religijne i narodowe, obyczaje i zwyczaje. W międzywojniu, w społeczeństwie polskim, funkcjonował system wartości oparty na kanonie ukształtowanym w okresie zaborów. Ogromne znaczenie przypisywano tym wartościom, które sprzyjają zachowaniu własnej odrębności kulturowej i narodowej. Naczelne miejsce w hierarchii wartości zajmowały: ojczyzna, rodzina, religia katolicka, historia kraju, tradycja, symbole narodowe. Wśród wysoko cenionych i pożądanych cech moralnych znajdowały się: patriotyzm, odwaga, gotowość do ponoszenia ofiar i poświęceń, pracowitość, obowiązkowość, sprawiedliwość i uczciwość. Mimo dużego rozwarstwienia społecznego w II Rzeczypospolitej daje się zauważyć zbieżność wartości, będących przedmiotem międzypokoleniowego przekazu w rodzinach polskich, bez względu na ich status społeczny, majątek czy wykształcenie. Charakterystyczna dla dwudziestolecia międzywojennego była również zgodność systemu wartości deklarowanego i realizowanego w rodzinie, z tym który propagował Kościół, jak również tym, który wdrażały państwowe instytucje oświatowo-wychowawcze. Efektem tego było jednolite wychowanie młodego pokolenia, z jasno określonymi i spójnymi celami wychowawczymi, konsekwentnie realizowanymi przez współpracujące ze sobą, najważniejsze środowiska wychowawcze.

Item

Wychowanie w rodzinie chłopskiej w Drugiej Rzeczypospolitej

(Uniwersytet Wrocławski, 2011) Samsel, Agata; Uniwersytet w Białymstoku

In 1918-1939 bringing up children in peasant families was severe and based on a system of punishments, usually corporal. It was a conseąuence of a common belief that only a hardened, tough and hardworking man is able to face hard peasant reality which was leaving little place for weakness and fondness. Contrary to all appearances, such upbringing was to impose a system of values which placed the land, work, community and religion at the very top. Since the very young age the children used to be taught the value of land, the sense of responsibility and the awareness of being co-responsible for the family farm. It was implied that the public interest is superior to the individuals interest and the value of a person is estimated from the perspective of his/her work.

Item

Rodziny potrzebujące wsparcia w II Rzeczypospolitej – jakość życia, realizacja podstawowych funkcji, opieka społeczna

(Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze, 2013) Samsel, Agata; Uniwersytet w Białymstoku

The research done at the time proved that the main reason for families failing to fulfil their basic roles was poverty. Having little education was the other one. Once the causes of the phenomena were discovered it became possible to work out and take certain actions within a new, planned, and deliberate social policy. The government help, which was initially mainly financial and not efficient enough, was replaced by more long distance actions. The actions were aimed at improvement of the living standard of the poorest and preventing the rising of unwanted social needs. Some new forms of social support appeared. Some of them were seldom or never used before. Among them there were health care, psychological support, childcare support, and education of children and adults. The range of the actions taken was not wide enough to fulfil all the social needs. On the other hand, taking the amount of problems of the new country into consideration, the achievements of the social policy at the time were remarkable.

Item

Wychowanie w rodzinie chłopskiej w Drugiej Rzeczypospolitej

(Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze, 2011) Samsel, Agata; Uniwersytet w Białymstoku

In 1918-1939 bringing up children in peasant families was severe and based on a system of punishments, usually corporal. It was a conseąuence of a common belief that only a hardened, tough and hardworking man is able to face hard peasant reality which was leaving little place for weakness and fondness. Contrary to all appearances, such upbringing was to impose a system of values which placed the land, work, community and religion at the very top. Since the very young age the children used to be taught the value of land, the sense of responsibility and the awareness of being co-responsible for the family farm. It was implied that the public interest is superior to the individuals interest and the value of a person is estimated from the perspective of his/her work.

OPEN Repository

24000 archived items

Institutional Communities

Recent Submissions

Browse by

Date

Author

Affiliation

Subject

Publisher

License