OPEN :: Home

Recent Submissions

Item

Rodzina w polityce społecznej II Rzeczypospolitej. Analiza wybranych kierunków działań

(Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Majchrzyk-Mikuła, Joanna; Instytut Nauk Pedagogicznych, Wydział Nauk Społecznych, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach

Cel: Wraz z zakończeniem I wojny światowej w 1918 roku, nowe odrodzone państwo stanęło przed wieloma trudnościami nie tylko natury politycznej, ale także społeczno-ekonomicznej. Powszechne ubóstwo, niedostatek ludności wycieńczonej latami okupacji, a przede wszystkim katastrofalny stan zdrowia dzieci zmierzały do biologicznej zagłady społeczeństwa polskiego. Ukazanie form wspierania najmłodszych w omawianym okresie, jest godne zainteresowania, nie tylko ze względu na aktualność problemu, ale i z uwagi na fakt, iż wiele ówczesnych rozwiązań miało charakter nowatorski i było wzorem dla innych państw europejskich. Metody: Z użyciem bezpośredniej metody źródłowej publiczno-prawnego systemu opieki nad dzieckiem podjęto próbę szerszego zaprezentowania działań opiekuńczych kierowanych wobec rodziny i jej najmłodszych członków w oparciu o politykę prowadzoną w tym kierunku przez państwo. Uznając artykuł za historyczno-pedagogiczny wykorzystano metodę analityczno-porównawczą zgromadzonych materiałów z koniecznością odwołania się do materiałów legislacyjnych, artykułów prasowych, publikacji statystycznych oraz międzywojennej i współczesnej literatury przedmiotu. Wyniki: Wprowadzenie systemu ubezpieczeń społecznych i publicznej opieki społecznej po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku stanowiło moment przełomowy w historii odrodzonego państwa i jego instytucji społecznych. Kwestia opieki społecznej została rozwiązana prawnie ustawą z dnia 16 sierpnia 1923 r. Ochrona nad macierzyństwem a także opieka nad niemowlętami, dziećmi i młodzieżą stanowiła jeden z głównych jej zakresów działań. Spośród całokształtu działań pomocowych do najważniejszych należało, rzecz jasna, zapewnienie podstawowych środków do życia ludności najbiedniejszej. Dotychczasowa, niewystarczająca i mało efektywna działalność filantropijna musiała być zastąpiona przez planową, racjonalną i zorganizowaną pracę społeczną. Tworzone z wielkim wysiłkiem ustawodawstwo socjalne, zmierzające do nadania człowiekowi praw do godnej ludzkiej egzystencji, ustanowiło jednocześnie odpowiedzialnym za ich realizację państwo. Wnioski: Mimo że w latach międzywojennych nie zdołano rozwiązać wszystkich problemów związanych z opieką nad szeroko pojętym, podstawowym środowiskiem wychowawczym, jakim jest rodzina. Rozmiary oraz natężenie problemów społecznych, jakie dotknęły rodziny, a przede wszystkim dzieci II Rzeczypospolitej, wymagały olbrzymich funduszy, którymi nie dysponowało zniszczone działaniami wojennymi państwo polskie. Niemniej podjęte w tym okresie działania dobroczynne w zakresie szeroko rozumianej opieki społecznej po części spełniły swoją dziejową rolę, dając początek systemowi opieki nad dzieckiem i rodziną.

Item

Parentyfikacja jako proces odwrócenia ról w rodzinie

(Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Żłobicki, Wiktor; Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski

W artykule opisano problematykę parentyfikacji, czyli podejmowania przez dziecko zadań przynależnych osobom dorosłym. W wyniku zamiany ról w rodzinie dziecko poświęca własne potrzeby na rzecz instrumentalnych i emocjonalnych potrzeb rodzica. Dzieci poddane parentyfikacji nie dość, że muszą radzić sobie z obowiązkami przekraczającymi ich możliwości, to na dodatek w życiu dorosłym doświadczają skutków odwrócenia ról w rodzinie. Cel: Celem badań jest upowszechnienie wiedzy o przyczynach, uwarunkowaniach i profilaktyce parentyfikacji. Metody: Wykorzystano analizę tekstów naukowych, badanie w działaniu oraz obserwację. Wyniki i wnioski: Parentyfikacja dzieci w rodzinie jest efektem przekazu międzypokoleniowego i sprzyja rozwojowi zaburzeń osobowości.

Item

Rola nauczyciela edukacji początkowej we wspieraniu rodzicielskich starań ukierunkowanych na proces adaptacji szkolnej dziecka rozpoczynającego naukę

(Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Musiał, Ewa; Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski

Cel badań: W edukacji wczesnoszkolnej rodzina jest włączana w proces instytucjonalnego kształcenia dzieci, w realizację wspólnych celów. W świadomości przedstawicieli obu środowisk połączone działania powinny służyć dobru dziecka, jego wielostronnemu rozwojowi, zaspokajaniu potrzeb związanych z adaptacją szkolną. Przygotowanie dziecka do roli ucznia i wejścia w nowe środowisko rozpoczyna się już w domu. Prawidłowe przygotowanie warunkuje wykorzystanie przez ucznia wkraczającego w instytucjonalną edukację jego szans rozwojowych, pełnego potencjału. Doświadczenia pierwszych dni są początkiem trudnego i złożonego procesu przystosowania się do szkolnej rzeczywistości. Dlatego bardzo ważne jest to, aby dziecko już od tego momentu czuło się w roli ucznia komfortowo. Metoda: Analiza literatury przedmiotu. Wyniki i wnioski: Procesy adaptacji szkolnej dziecka rozpoczynającego naukę optymalizuje współdziałanie rodziców i nauczycieli. Powoduje ono wzrost skłonności do niesienia pomocy innym, zwiększenie zaufania, dostrzeganie podobieństw między członkami grupy pod względem intencji, wartości i postaw. Klimat życzliwości i zrozumienia wytworzony przez kooperujących dorosłych sprzyja u dziecka – ucznia wykształceniu się postaw skierowanych na eksplorowanie nowego otoczenia, zaspokajaniu potrzeb poznawczo-społecznych, a nie koncentrowaniu się na obronie przed tym, co nieznane i niezrozumiałe

OPEN Repository

23110 archived items

Institutional Communities

Recent Submissions

Browse by

Date

Author

Affiliation

Subject

Publisher

License