OPEN Repository
Welcome to OPEN - the Repository of Open Scientific Publications, run by the Interdisciplinary Centre for Mathematical and Computational Modelling, University of Warsaw, previously operating as the CeON Repository. The Repository enables Polish researchers from all fields to openly share their articles, books, conference materials, reports, doctoral theses, and other scientific texts.
Publications in the Repository are indexed by the most important search engines and aggregators and downloaded by users worldwide. We invite you to create an account, deposit your publications, and use the resources of the Repository.
23297 archived items
Institutional Communities
- Loading...Police Academy in Szczytno [85]
- Loading...Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych PAN [1]
- Loading...ICM UW [100]
- Loading...Instytut Badań Literackich PAN [186]
- Loading...Instytut Chemii Fizycznej PAN [187]
- Loading...Instytut Chemii Organicznej PAN [153]
- Loading...Jerzy Haber Institute of Catalysis and Surface Chemistry PAS [21]
- Loading...Instytut Paleobiologii PAN [3]
- Loading...Katedra Arabistyki i Islamistyki WO UW [131]
- Loading...Katedra Języków i Kultur Afryki WO UW [21]
- Loading...OBM UW [131]
- Loading...Uczelnia Łazarskiego [132]
- Loading...Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu [92]
- Loading...Wydawnictwo Naukowe PTG [348]
- Loading...Wydział Lingwistyki Stosowanej UW [48]
- Loading...Wydział Polonistyki UW [339]
Recent Submissions
Item
Współpraca rodziców i nauczycieli. Źródła inspiracji współczesnej synergii w myśli pedagogicznej polskiego Oświecenia
(Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Musiał, Ewa; Zakład Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Przedszkolnej, Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski
Cel: Proces szeroko pojmowanej edukacji rozpoczyna się w rodzinie, a gdy dziecko osiągnie wiek obowiązku szkolnego – realizowany jest równolegle w dwóch środowiskach. Ani szkoła, ani rodzina nie mogą spełniać swych funkcji bez ścisłego współdziałania. Świadomi tej zależności byli przedstawiciele Oświecenia w Polsce. Przesłaniem artykułu jest ukazanie źródeł inspiracji współczesnej synergii w relacji rodzice – nauczyciele w myśli pedagogicznej tej właśnie epoki. Metody: Monografia pedagogiczna. Wyniki: Problem relacji rodziców i nauczycieli, głównie w aspekcie współdziałania tych środowisk, od dawna widoczny w polskiej myśli pedagogice, zawsze traktowany był bardzo poważnie. W epoce oświecenia, w której kwestia wychowania miała szczególne znaczenie ze względu na swoją rolę w procesie wyprowadzenia jednostki ze świata mitu i zabobonu ku wyzwalającemu blaskowi rozumu. Na podstawie przeanalizowanych źródeł ukazano, że tylko efektywna współpraca rodziców i nauczycieli polegająca na ciągłym, wzajemnym uzupełnianiu się, aby gwarantować dziecku możliwie najwięcej doświadczeń niezbędnych do jego harmonijnego rozwoju. Wskazania o charakterze etycznym, dotyczące wzajemnych stosunków nauczycieli i rodziców uczniów, charakterystyczne idee dla myśli pedagogicznej polskiego oświecenia, a mogące inspirować współcześnie działania na rzecz kreowania optymalnych warunków współpracy rodziców i nauczycieli. Wnioski: Ważne jest, aby relacje rodziców i nauczycieli w klimacie partnerstwa, ukierunkowanego na współpracę wypełniły powstającą przestrzeń rodzinno-szkolną. W dużej mierze na barkach nauczycieli spoczywa odpowiedzialność za jakość współpracy z rodzicami. Taki rodzaj relacji wyklucza postrzeganie ich jako kogoś gorszego w hierarchii, a wymaga w pewnym stopniu partnerskiego traktowania. To od otwartej, szczerej i spójnej postawy nauczycieli zależy powodzenie i jakość kontaktów z rodzicami. Okazywanie życzliwości i zrozumienia wobec problemów i sytuacji życiowej dziecka i jego rodziny stanowi o sukcesie wzajemnych interakcji.
Item
Rola nauczyciela edukacji początkowej we wspieraniu rodzicielskich starań ukierunkowanych na proces adaptacji szkolnej dziecka rozpoczynającego naukę
(Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Musiał, Ewa; Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski
Cel badań: W edukacji wczesnoszkolnej rodzina jest włączana w proces instytucjonalnego kształcenia dzieci, w realizację wspólnych celów. W świadomości przedstawicieli obu środowisk połączone działania powinny służyć dobru dziecka, jego wielostronnemu rozwojowi, zaspokajaniu potrzeb związanych z adaptacją szkolną. Przygotowanie dziecka do roli ucznia i wejścia w nowe środowisko rozpoczyna się już w domu. Prawidłowe przygotowanie warunkuje wykorzystanie przez ucznia wkraczającego w instytucjonalną edukację jego szans rozwojowych, pełnego potencjału. Doświadczenia pierwszych dni są początkiem trudnego i złożonego procesu przystosowania się do szkolnej rzeczywistości. Dlatego bardzo ważne jest to, aby dziecko już od tego momentu czuło się w roli ucznia komfortowo. Metoda: Analiza literatury przedmiotu. Wyniki i wnioski: Procesy adaptacji szkolnej dziecka rozpoczynającego naukę optymalizuje współdziałanie rodziców i nauczycieli. Powoduje ono wzrost skłonności do niesienia pomocy innym, zwiększenie zaufania, dostrzeganie podobieństw między członkami grupy pod względem intencji, wartości i postaw. Klimat życzliwości i zrozumienia wytworzony przez kooperujących dorosłych sprzyja u dziecka – ucznia wykształceniu się postaw skierowanych na eksplorowanie nowego otoczenia, zaspokajaniu potrzeb poznawczo-społecznych, a nie koncentrowaniu się na obronie przed tym, co nieznane i niezrozumiałe
Item
Współpraca rodziców i nauczycieli czynnikiem warunkującym efektywność pracy szkoły (ze szczególnym uwzględnieniem edukacji wczesnoszkolnej) – perspektywa teoretyczna
(EDUsfera. Ewa Jurczyk-Romanowska, 2019) Musiał, Ewa; Zakład Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Przedszkolnej, Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski
Cel. Rodzina jest bardzo ważnym wyznacznikiem szans edukacyjnych dzieci, często nawet czynnikiem decydującym. Szkoła zaś, aby być miejscem przyjaznym, nowoczesnym i bezpiecznym, sprzyjającym pełnemu rozwojowi uczniów, aby skutecznie realizować swoje zadania, musi niejako „przekonać” do siebie rodziców, którzy współtworzyć będą atmosferę, klimat placówki, współpracować z dyrekcją, wychowawcami, nauczycielami, będą podążać tą samą drogą i mieć na uwadze zawsze dobro dziecka. Współdziałanie nauczycieli i rodziców rozumiane jest na ogół jako wykonywanie przez nich wspólnych działań, służących dobru i pomyślności poszczególnych uczniów i ogółu klasy. Współpraca szkoły i rodziny sprzyja lepszemu poznaniu i rozumieniu uczniów przez nauczycieli i rodziców, przewartościowaniu postaw nauczycieli i rodziców, uwzględnianiu właściwego podejścia wychowawczego, udzielaniu sobie wzajemnej pomocy, stworzeniu wzajemnej atmosfery wychowawczej w szkole i w domu. Metoda. Analiza literatury przedmiotu, badania własne. Wyniki i wnioski. Rodzina jest podstawowym środowiskiem wychowawczym każdego dziecka. Istotnym dla niej wsparciem i pomocą są działania podejmowane przez szkołę. Zadania szkoły nie odnoszą się tylko do wspomagania w sytuacjach problemowych, lecz uwzględniają opinie rodziców w organizacji własnej pracy. Współpraca rodziny i szkoły przebiega dwukierunkowo, bowiem oba podmioty wzajemnie się uzupełniają i czerpią korzyści ze wspólnie podejmowanych działań.
Item
Zaangażowanie rodziców w pomoc dzieciom w wieku wczesnoszkolnym w odrabianiu zadań domowych. Analiza możliwości
(EDUsfera. Ewa Jurczyk-Romanowska, 2020) Musiał, Ewa; Zakład Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Przedszkolnej, Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski
Cel. Dzieci w wieku wczesnoszkolnym na ogół chętnie przychodzą do szkoły i z zapałem zabierają się do nauki. Pilnie słuchają i gorliwie wypełniają polecenia nauczyciela. Natomiast ich koncentracja uwagi jest jeszcze nietrwała. Naturalne jest, że nie potrafią one początkowo sprostać wszystkim obowiązkom szkolnym. Dodatkowo w pierwszych latach nauki mali uczniowie nie mają jeszcze nawyku uczenia się samodzielnie ani w szkole, ani w domu. Dlatego też ogromne znaczenie we właściwym kształtowaniu tego zwyczaju oraz konsekwentnym, a zarazem rozumnym, tj. odpowiednim pod względem wychowawczym podejściu do tej problematyki, mają rodzice. Praca domowa jest jednym z elementów jednolitego procesu kształcenia. Nie jest więc dodatkiem do nauki szkolnej, jak to dość często występuje w praktycznej działalności dydaktyczno- -wychowawczej, ale jej integralnym elementem. Kiedy dziecko zaczyna swoją przygodę ze szkołą, potrzebuje wsparcia tych, którzy dają mu poczucie bezpieczeństwa. Istotna dla dziecka jest obecność rodziców w ważnych chwilach w szkole oraz zainteresowanie tym, co dzieje się w jego życiu, a więc także zadaniami domowymi. Oczywiste zatem jest, że rodzice mogą i powinni pomagać w nauce. Celem artykułu jest przedstawienie możliwości zaangażowania się rodziców w pomoc dzieciom w wieku wczesnoszkolnym w odrabianiu prac domowych. Materiały i metody. Przegląd i analiza literatury przedmiotu. Wnioski. Rodzic powinien być doradcą, ale nie wykonawcą. Narzucanie swojej pomocy w sytuacji, gdy dziecko jej nie potrzebuje i nie chce, czy nawet wyręczanie dziecka może spowodować, że młody człowiek zwątpi w swoje możliwości, pogorszy się jego samoocena, przyzwyczajony też zostanie do oszukiwania i innych działań sprzecznych z normami społecznymi. Może to doprowadzić do sytuacji, w której uczeń nie będzie podejmował żadnych zadań bez zewnętrznej motywacji rodzica lub nauczyciela. Jednak pozostawienie go zupełnie samego wobec nowych i trudnych wyzwań także nie jest dobre, bo zaburza jego poczucie bezpieczeństwa, może spowodować wykształcenie postawy unikania trudnych sytuacji. Racjonalna pomoc rodziców jest pedagogicznie bezcenna.
Item
Tematy tabu we współczesnej rodzinie jako wyzwanie wychowawcze – perspektywa rodziców nastolatków
(Wydawnictwo Naukowe EDUsfera, 2022) Musiał, Ewa; Musiał, Ewa; Jurczyk-Romanowska, Ewa; Instytut Pedagogiki, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Uniwersytet Wrocławski
Cel. Nie ma społeczeństw, w których tabu nie występuje. Rodzina funkcjonując w rzeczywistości społecznej, nie jest w stanie uchronić się od jego obecności. Wczesna młodość to szczególny czas, w którym dziecko interesuje się światem zewnętrznym. Tabu, jako „zakazany owoc”, fascynuje, intryguje, frustruje. Młodzież czuje potrzebę rozmawiania na trudne tematy, ale zazwyczaj nie potrafi (być może też nie ma odwagi) zainicjować dialogu. Potrzebuje natomiast wiedzy, aby przestać się bać nieznanych elementów rzeczywistości i wyjść poza mity i stereotypy. Rodzice stają zatem przed poważnym wyzwaniem wychowawczym. Celem artykułu jest zobrazowanie problematyki tabu w polskich rodzinach z nastoletnim potomstwem. Materiały i metody. Badaniami objęto 60 rodziców uczniów klas siódmych, którzy wyrazili zgodę na udział w badaniu w czasie trwania zebrań klasowych. Sondaż diagnostyczny przeprowadzono w maju 2022 roku na terenie Wrocławia. Dane dotyczące omawianej problematyki uzyskano za pomocą autorskiej ankiety. W analizie wykorzystano statystykę opisową, analizę czynnikową oraz macierze korelacji. Wyniki i wnioski. Na podstawie przeprowadzonej analizy wyodrębniono następujące czynniki: kompetencje komunikacyjne, umiejętność oraz gotowość prowadzenia rozmowy na tematy tabu. Wykazano, że wysoka ocena własnych umiejętności komunikacyjnych rodzica istotnie koreluje z deklarowaną umiejętnością prowadzenia rozmów na tematy tabu oraz z gotowością prowadzenia takich rozmów, jednakże nie wykryto korelacji powyższych czynników z inicjowaniem rozmów przez rodzica. Istnieje natomiast istotna statystycznie zależność pomiędzy kompetencjami komunikacyjnymi rodziców, a inicjowaniem rozmów na tematy tabu przez dziecko
Browse by
Selected filters: