OPEN Repository
Welcome to OPEN - the Repository of Open Scientific Publications, run by the Interdisciplinary Centre for Mathematical and Computational Modelling, University of Warsaw, previously operating as the CeON Repository. The Repository enables Polish researchers from all fields to openly share their articles, books, conference materials, reports, doctoral theses, and other scientific texts.
Publications in the Repository are indexed by the most important search engines and aggregators and downloaded by users worldwide. We invite you to create an account, deposit your publications, and use the resources of the Repository.
23297 archived items
Institutional Communities
- Loading...Police Academy in Szczytno [85]
- Loading...Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych PAN [1]
- Loading...ICM UW [100]
- Loading...Instytut Badań Literackich PAN [186]
- Loading...Instytut Chemii Fizycznej PAN [187]
- Loading...Instytut Chemii Organicznej PAN [153]
- Loading...Jerzy Haber Institute of Catalysis and Surface Chemistry PAS [21]
- Loading...Instytut Paleobiologii PAN [3]
- Loading...Katedra Arabistyki i Islamistyki WO UW [131]
- Loading...Katedra Języków i Kultur Afryki WO UW [21]
- Loading...OBM UW [131]
- Loading...Uczelnia Łazarskiego [132]
- Loading...Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu [92]
- Loading...Wydawnictwo Naukowe PTG [348]
- Loading...Wydział Lingwistyki Stosowanej UW [48]
- Loading...Wydział Polonistyki UW [339]
Recent Submissions
Item
Działalność hospicjów dla dzieci na rzecz rodziny w świetle analizy zasobów internetowych stron hospicjów
(Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Godawa, Grzegorz; Katedra Pedagogiki Ogólnej, Instytut Nauk o Rodzinie, Wydział Nauk Społecznych, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Cel: Rodzina nieuleczalnie chorego dziecka może korzystać ze wsparcia różnych instytucji i organizacji społecznych. W ofercie pomocowej znajduje się również wsparcie proponowane przez hospicja dla dzieci. Działania hospicjum są ukierunkowane na zapewnienie optymalnej jakości życia chorego dziecka, a także wsparcie jego bliskich. Ważnym źródłem informacji na temat tej działalności są strony internetowe prowadzone przez hospicja. Rodzice poszukujący wsparcia mogą z nich korzystać, czerpiąc z nich niezbędną wiedzę. Celem podjętych badań jest pokazanie, jaką pomoc i w jaki sposób hospicja oferują wsparcie dla chorych dzieci i ich rodzin. Metody: Dla osiągniecia tego celu dokonano jakościowej analizy danych zawartych na stronach internetowych wybranych 31 hospicjów dla dzieci w Polsce. Wyniki: Analiza stron internetowych hospicjów pokazała, że proponowana przez nie opieka w pełni spełnia standardy opieki paliatywnej. Zakres świadczonej pomocy wychodzi naprzeciw potrzebom chorych dzieci, podnosząc jakość ich życia, a także ich rodzinom. Sposób przedstawiania treści na stronach hospicyjnych jest specyficzny dla każdej witryny, co świadczy o różnorodności podejść. Niekiedy skłania do refleksji na temat różnorodnych uwarunkowań wsparcia społecznego. Wnioski: Treści zawarte w witrynach są rzetelną odpowiedzią na potrzebę uzyskania prostych i rzeczowych informacji, na podstawie których rodzice chorego dziecka mogą podejmować ważne decyzje.
Item
Dzieci cudzoziemskie w polskiej szkole. Portret(y), wyzwania i problemy
(Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Herudzińska, Małgorzata; Zakład Socjologii Ogólnej, Wydział Nauk Społecznych, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Cel: Szkoła stanowi swoiste pogranicze kulturowe, w którym szczególną uwagę należy skupić na analizie funkcjonowania nauczycieli, uczniów–cudzoziemców i ich rodziców, innych uczniów, a w związku z tym rodzi się wiele pytań. W niniejszym artykule została podjęta próba odpowiedzi na kilka z nich: W jakim zakresie istniejące rozwiązania prawne są dostosowane do obecności uczniów cudzoziemskich w polskim systemie oświaty? Jakiego rodzaju kompetencje są potrzebne w pracy z dzieckiem cudzoziemskim? Przed jakimi zadaniami i problemami stawia nauczyciela obecność ucznia–cudzoziemca w klasie szkolnej? Czy nauczyciele są przygotowani do pracy z nimi? W jakim zakresie (np. kontakt emocjonalny z uczniem, umiejętność ewaluacji ucznia, pomoc uczniowi w nauce)? Czy i w jakiej formie nauczyciele odczuwają potrzebę wsparcia w pracy z takimi uczniami? Co może wspomóc integrację uczniów cudzoziemskich i polskich? Jakie, zdaniem nauczycieli, są możliwości doskonalenia współpracy na linii szkoła – rodzice ucznia cudzoziemskiego? Metody: Analiza danych zastanych (m.in. dokumentów prawnych, sprawozdań) i wywołanych (badania dotyczące uczniów cudzoziemskich w opiniach nauczycieli, które przeprowadzono w publicznych szkołach podstawowych w środowisku wielkomiejskim oraz wiejskim; dobór szkół – celowy; narzędzie badawcze – kwestionariusz ankiety). Wyniki: Lista problemów i trudności w edukacji uczniów cudzoziemskich jest długa i nie jest prostym zadaniem ani zamknięcie tej listy, ani ocena tego, które z nich są najważniejsze, a które mniej ważne. Wśród nich można wymienić m.in.: barierę językową; deficyty w zakresie posiadania i rozwoju kompetencji nauczycieli niezbędnych w pracy z uczniem cudzoziemskim; kwestię oceny uczniów cudzoziemskich; międzykulturowe otwarcie lub zamknięcie środowiska lokalnego (w tym szkoły); uwarunkowania psychologiczne i rozwojowe ucznia cudzoziemskiego. Wnioski: Uczeń cudzoziemski to uczeń raczej „rozpoznawany” niż „rozpoznany”. Polskie szkoły zazwyczaj nie mają doświadczenia w zakresie pracy z uczniem cudzoziemskim – skala wielokulturowości naszych instytucji oświatowych nie jest duża. Nawet jeżeli je posiadają, pomoc dzieciom–uczniom cudzoziemskim nadal wymaga reorganizacji i doskonalenia (pomimo podejmowanych w tym kierunku działań), tym samym prowadzenie systematycznych badań dotyczących tego zagadnienia jest bezdyskusyjne.
Item
Dziecko w roli rodzica – pomylone role rodzinne. O parentyfikacji w doniesieniach światowych i polskich
(Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Żarczyńska-Hyla, Jolanta; Piechnik-Borusowska, Jolanta; Instytut Nauk Pedagogicznych, Uniwersytet Opolski
Cel: Celem artykułu, o charakterze przeglądowym, jest wyjaśnienie zjawiska parentyfikacji, jej uwarunkowań i konsekwencji z nią związanych. Parentyfikacja najczęściej określana jest jako odwrócona rola w rodzinie i dotyczy zamiany roli między rodzicem a dzieckiem. Dochodzi do niej wówczas, gdy rodzic, częściowo lub całkowicie, rezygnuje ze swoich zadań i obowiązków rodzicielskich. Abdykacja rodzica uruchamia proces parentyfikacji, w którym zwykle jedno, najczęściej najstarsze dziecko w rodzinie, czuje się oddelegowane do przejęcia roli rodzicielskiej, w różnych sferach życia rodzinnego. Świadoma pomoc i obowiązki mogą mieć charakter instrumentalny lub emocjonalny. Dziecko poddane procesowi parentyfikacji może ponosić różnego rodzaju koszty a jego rozwój może być zagrożony. Mimo że wyniki wielu badań światowych i nielicznych polskich wskazują na olbrzymią złożoność i niejednorodność tego zjawiska, to wiele z nich uwidacznia zarówno doraźne, jak i długofalowe konsekwencje wynikające z doświadczania odwrócenia ról w rodzinie. Metody: W artykule zostaną zaprezentowane dane pochodzące z różnych badań zarówno ilościowych, jak i jakościowych. Wyniki: Przedstawione będą również wnioski z badań własnych, które autorki artykułu prowadzą od kilku lat. Wynika z nich, że parentyfikacja jest procesem złożonym, zróżnicowanym wieloczynnikowo a niekorzystne przeobrażenia, jakim podlega polska rodzina w znaczący sposób potencjalnie generują to zjawisko. Wnioski: Mimo zwiększonego zainteresowania, w ostatnich latach omawianą problematyką, literatura naukowa, zwłaszcza rodzima, jest nadal bardzo skromna, co utrudnia zarówno upowszechnienie, jak i opracowanie konkretnych rozwiązań nastawionych na pomoc i wsparcie rodzinom, w których pojawiło się odwrócenie ról.
Item
Formy pomocy rodzinom żołnierzy podczas I wojny światowej – Łódzkie Kuratorium Obywatelskie nad Rodzinami Rezerwistów
(Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Sosnowska, Joanna; Wydział Nauk o Wychowaniu, Katedra Pedagogiki Wieku Dziecięcego, Uniwersytet Łódzki
Cel: Bezpośrednio po wybuchu I wojny światowej na terenach objętych konfliktem starano się nieść pomoc mieszkańcom miast, wsi i osad – nie uwikłanym wprawdzie bezpośrednio w konflikt, ale codziennie doświadczającym trudów wojennej egzystencji. Wśród osób najbardziej narażonych na konsekwencje działań wojennych były dzieci i ich rodziny, także te, w których ojcowie, jako żołnierze rezerwy, udali się na front. Jednostką, która w Łodzi opiekowała się takimi rodzinami było Łódzkie Kuratorium Obywatelskie nad Rodzinami Rezerwistów. Powołano je już w początkach wojny, w sierpniu 1914 roku, na mocy przepisów wydanych dwa lata wcześniej przez rosyjskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Zadaniem Kuratorium była weryfikacja stanu materialnego danej rodziny i udzielanie koniecznego wsparcia. Celem artykułu jest ukazanie sposobu działania Łódzkiego Kuratorium Obywatelskiego nad Rodzinami Rezerwistów w czasie I wojny światowej, głównie form pomocy i opieki nad rodzinami żołnierzy, w tym opieki nad dziećmi. Metody: Badania historyczno-pedagogiczne prowadzono metodą analizy źródeł, polegającą na ustaleniu faktów i odkrywaniu ich ogólnego sensu w kontekście stawianych pytań badawczych. Wyniki: Działalność pomocowa sprawowana przez Kuratorium na terenie miasta miała dwojaką formę. Były to w głównej mierze zasiłki pieniężne udzielane osobom dorosłym (matkom i najbliższym krewnym) oraz dzieciom, za które kupowano przede wszystkim żywność, lekarstwa i opał. Inną formą pomocy, z której korzystały dzieci rezerwistów – sieroty i półsieroty, było zagwarantowanie im miejsca pobytu w łódzkich przytułkach, schroniskach, domach sierot bądź u krewnych. Wnioski: Jak wynika z dokumentacji źródłowej, w kwietniu i maju 1916 roku na urzędowych listach osób uprawnionych do podjęcia pieniędzy, będących w dyspozycji Łódzkiego Kuratorium Obywatelskiego nad Rodzinami Rezerwistów, widniało ponad 16 tysięcy rodzin rezerwistów wcielonych do armii rosyjskiej. Zaproponowane formy pomocy (dotacje finansowe, opieka w instytucjach) okazały się skuteczne. W czasie I wojny rodziny rezerwistów w Łodzi mogły liczyć na systematyczne wsparcie.
Item
Kohabitacja – alternatywna forma życia rodzinnego
(Zakład Historii Edukacji Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, 2018) Urbańska, Magda; Wydział Pedagogiczny, Uniwersytet Rzeszowski
Cel: W artykule zaprezentowane zostały wyniki badań własnych, których celem było poznanie opinii studentów na temat życia w pojedynkę. Metody: W badaniu wykorzystana została metoda sondażu diagnostycznego z użyciem kwestionariusza ankiety. Badana grupa młodych dorosłych odniosła się do takich kwestii, jak: postrzeganie kobiet i mężczyzn wybierających życie singla, przyczyny wyboru tej formy życia, pozytywne i negatywne aspekty życia w pojedynkę. Wyniki: Jednym z wymiarów przemian współczesnej rodziny jest wzrost atrakcyjności alternatywnych form życia rodzinnego, w tym życia w pojedynkę – samemu, bez partnera życiowego. Wnioski: Jeszcze do niedawna życie bez męża czy żony traktowane było jako niepowodzenie życiowe, obecnie coraz częściej łączy się ze świadomym wyborem tej formy życia, utożsamianym z niezależnością, wolnością, życiem po swojemu. Zmienia się zatem społeczne postrzeganie osób żyjących w pojedynkę, co znalazło również odzwierciedlenie w wynikach badań własnych.
Browse by
Selected filters: