OPEN Repository
Welcome to OPEN - the Repository of Open Scientific Publications, run by the Interdisciplinary Centre for Mathematical and Computational Modelling, University of Warsaw, previously operating as the CeON Repository. The Repository enables Polish researchers from all fields to openly share their articles, books, conference materials, reports, doctoral theses, and other scientific texts.
Publications in the Repository are indexed by the most important search engines and aggregators and downloaded by users worldwide. We invite you to create an account, deposit your publications, and use the resources of the Repository.
23297 archived items
Institutional Communities
- Loading...Police Academy in Szczytno [85]
- Loading...Centrum Badań Molekularnych i Makromolekularnych PAN [1]
- Loading...ICM UW [100]
- Loading...Instytut Badań Literackich PAN [186]
- Loading...Instytut Chemii Fizycznej PAN [187]
- Loading...Instytut Chemii Organicznej PAN [153]
- Loading...Jerzy Haber Institute of Catalysis and Surface Chemistry PAS [21]
- Loading...Instytut Paleobiologii PAN [3]
- Loading...Katedra Arabistyki i Islamistyki WO UW [131]
- Loading...Katedra Języków i Kultur Afryki WO UW [21]
- Loading...OBM UW [131]
- Loading...Uczelnia Łazarskiego [132]
- Loading...Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu [92]
- Loading...Wydawnictwo Naukowe PTG [348]
- Loading...Wydział Lingwistyki Stosowanej UW [48]
- Loading...Wydział Polonistyki UW [339]
Recent Submissions
Item
A socio-cultural approach to the importance of community spirit for the elderly in Lithuania
(Wydawnictwo Naukowe EDUsfera, 2022) Šinkūnienė, Jautrė Ramutė; Institute of Educational Sciences and Social Work, Faculty of Human and Social Studies, Mykolas Romeris University, Lithuania
Aim. Social care institutions in Lithuania meet the major physical needs of elderly people in Lithuania; however, the psychological, social, and emotional aspects can often get neglected. The aim of the article is to fi nd a theoretical solution to the problem of satisfying the community needs of the Elderly at long-term inpatient care institutions. Methods. The article uses theoretical methods of reviewing, analyzing and summarizing the scientifi c literature to reveal the following problematic issues: What is the meaning of community spirit for the elderly in social care institutions? How Socio-cultural activities can strengthen the sense of community in care homes for seniors? Results. The results of the study revealed that a sense of community and safe emotional bonds in care institutions are especially important for psychosocial health and strong social ties for elderly. Socio-cultural work in communities is not only concerned with people’s social well-being and their most basic needs. It also involves interpersonal interaction between seniors of the community, helping with their self-realization, sharing common spiritual values - trust, gratitude, and respect - for a full sense of life. Conclusion. Community spirit can be strengthened by the socio-cultural traditions at the institution, the opportunities for self-expression stem from artistic activities, participation in self-education, and cultural events. The role of social workers is important, especially in motivating and involving people with greater health constraints to participate more actively in community life, ensuring equal opportunities for a full, high quality, and dignified old age.
Item
Cinematic Pedagogy. Relacja terapeutyczna w ujęciu filmowym– implikacje dla edukacji akademickiej
(Wydawnictwo Naukowe EDUsfera, 2022) Krasoń, Katarzyna; Instytut Pedagogiki, Uniwersytet Śląski w Katowicach
Wprowadzenie. Artykuł przedstawia propozycję zastosowania filmu fabularnego jako uzupełnienia edukacji akademickiej przyszłych terapeutów w zakresie konstruowania relacji z pacjentem. W analizie odwołano się do idei pedagogiki kina, a także wskazano na dwie propozycje egzemplifikacji jej funkcjonowania w postaci obrazów kinowych: Moja lewa stopa oraz Trzech Chrystusów. Cel. Celem artykułu jest wskazanie na możliwości omawiania typów relacji terapeutycznej ze studentami arteterapii w oparciu o specjalnie dobrany materiał filmowy. Materiały i metody. W tekście zastosowano analizę hermeneutyczną narracji filmowej. Wyniki. Artykuł ukazuje potencjalną strategię wykorzystania dzieł kinowych w kształceniu terapeutów.
Item
Digital art – w poszukiwaniu różnych form wyrazu artystycznego w kulturze nowych mediów
(Wydawnictwo Naukowe EDUsfera, 2022) Sikorska, Joanna; Wydział Studiów Edukacyjnych, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wprowadzenie. Twórczość artystyczna staje obecnie przed nowymi wyzwaniami, a także sama takie wyzwania przed sobą stawia. Coraz częściej powiązana jest ona z rozwojem nowych technologii prowadzących zarówno do zmian w tworzeniu, jak i odbiorze sztuki. Sztuka w Internecie różni się od net artu (sztuki Internetu/wirtualnej) czy digital artu (sztuki cyfrowej), dla których cyberprzestrzeń stała się miejscem ściśle powiązanym z ekspozycją wytworów artystycznych, choćby tym, że sztuka w Internecie istnieje przede wszystkim poza Siecią, a Internet wykorzystuje się w jej przypadku jedynie jako medium i jedną z wielu możliwości dotarcia do odbiorcy; dla net artu czy digital artu z kolei Sieć staje się tworzywem, naturalnym środowiskiem, kontekstem, a w wielu wypadkach również tematem wytworów. Cel. Głównym celem tego artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób młodzież postrzega malarstwo cyfrowe (digital painting), jakie znaczenie mu przypisuje w procesie tworzenia własnych wytworów i które z miejsc w cyberprzestrzeni wybiera jako miejsca prezentacji tworzonej przez siebie sztuki. Metoda. W oparciu o przegląd literatury podjęto próbę krytycznej refleksji nad wartościami sztuki cyfrowej. Wskazano na wstępne wyniki badań pilotażowych projektu Digital art: Sztuka młodzieży w cyberprzestrzeni, w którym wykorzystano podejście jakościowe oparte na art-based research oraz arts-informed research. Wyniki. Wyniki badań wykazują, że odwołanie się do przeżyć i wątków bliskich młodzieży, umożliwienie jej wykorzystania aprobowanych przez nią samą, cyfrowych środków artystycznego wyrazu powoduje, że młodzi ludzie, zaangażowani w proces twórczy i aktywnie poszukujący konstruktywnych opinii innych na temat realizowanych przez siebie prac, czują się docenieni i zaspokajają potrzebę samorealizacji.
Item
Dziecko i ruch w przestrzeni edukacji muzycznej
(Wydawnictwo Naukowe EDUsfera, 2022) Sadowska, Katarzyna; Wydział Studiów Edukacyjnych, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wprowadzenie. Przedmiotem opracowania jest aktywność ruchowa dziecka w szeroko pojętej przestrzeni edukacji muzycznej. Aktywność, o której mowa, jest wywoływana poprzez percepcję muzyki, w tym przede wszystkim – rytmu muzycznego. Wobec postulatów formułowanych przez pedagogów powszechnej edukacji muzycznej autorka pragnie wyrazić własną opinię w debacie prowadzonej od wielu lat na temat marginalizacji muzyki w polskim systemie oświaty. Autorka identyfikuje się z przekonaniem wyrażonym przez Małgorzatę Suświłło, że „powierzchowna kosmetyka dokonująca się” co jakiś czas w szkolnictwie polskim, zwłaszcza w kolejnych reformach programowych, „nie gwarantuje pełni sukcesu w tym zakresie. Jedną z przyczyn jest […] brak powiązania zmian programowych, szczególnie na początkowym etapie edukacyjnym, z wynikami badań nad edukacją i rozwojem dziecka” ( Suświłło 2009, ss. 106-107). Cel. Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na szczególną wartość edukacyjną elementów rytmiki w rozwoju dziecka. Metody. Autorka dokonała analizy jakościowej źródeł, literatury przedmiotu oraz doświadczeń osobistych wynikających z ponad dwudziestoletniej współpracy z poznańskimi placówkami oświatowymi i opiekuńczymi. Wyniki. Wskazano walory zastosowania elementów ruchu z muzyką dla wspierania rozwoju dziecka i przedstawiono powody, dla których rytmika jawi się jako naturalna forma aktywności człowieka. Wnioski. Propozycje przemodelowania sposobu postrzegania edukacji z zastosowaniem elementów ruchu z muzyką w polskim systemie kształcenia.
Item
Edukacja do naprawy. Na marginesie raportu: Poza horyzont. Kurs na edukację. Przyszłość systemu rozwoju kompetencji w Polsce (2020)
(Wydawnictwo Naukowe EDUsfera, 2022) Bałachowicz, Józefa; Katedra Wczesnej Edukacji, Instytut Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie
Wprowadzenie. Dyskusja nad zmianą modelu edukacji wiązana jest szczególnie z potrzebami gospodarki i postępem technologicznym, z powszechną cyfryzacją, wyznaczającą zapotrzebowanie na nowe ludzkie kompetencje. Bardzo trudno jednak jest sformułować długookresowy, strategiczny program rozwijania kompetencji potrzebnych na wiele lat. Możliwe jest za to określenie takich kierunków rozwoju systemu edukacji, które w przyszłości ułatwią człowiekowi twórczą adaptację do dynamicznych zmian. Cel. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na istotne braki w projektowaniu podstaw teoretycznych modelu polityki edukacyjnej dla Polski na kolejne ćwierćwiecze, zawartych w raporcie Poza horyzont. Kurs na edukację. Przyszłość systemu rozwoju kompetencji w Polsce (2020) i przedstawienie niezbędnych uzupełnień. Materiały i metody. Przedmiotem analizy i prowadzonej polemiki jest treść raportu Poza horyzont. Kurs na edukację. Przyszłość systemu rozwoju kompetencji w Polsce (2020), który przedstawia teoretyczną podstawę zaprojektowania modelu polityki edukacyjnej dla Polski na kolejne 25 lat. Ze względu na ramy artykułu polemika z treścią raportu ograniczona jest tylko do diagnozy przemian i stanu edukacji, demokratyzacji kultury szkoły, codzienności edukacyjnej, modeli uczenia się oraz podmiotowego ujęcia efektów edukacji kształcenia ogólnego. Wyniki. Jako główną przyczynę pogłębiania się kryzysu edukacji autorka podaje: brak demokratyzacji kultury szkoły, systemu oświaty, wprowadzenie centralizacji, standaryzacji i mierzalności efektów nauczania, co wywołuje nastawienie na reprodukcję treści, konkurencję, wczesną selekcję czy ograniczenie podmiotowości ucznia i nauczyciela. Proponuje wprowadzenie takich warunków edukacyjnych, które będą promować uczenie się innowacyjne, partycypację, współdziałanie, refleksyjność, autonomię, umiejętność podejmowania decyzji i zarządzania sobą, będą uczyć nawiązywania dobrych relacje z innymi, brania odpowiedzialności i kształtowania swojego środowiska życia. Wnioski. Przygotowanie nowego modelu edukacji i polityki oświatowej bez odniesienia do wartości demokratycznych, podmiotowych, a także nowego rozumienia roli dziecka w uczeniu się oraz bez uwzględnienia potrzeb zrównoważonego rozwoju czyni go ułomnym, pozbawionym bezpieczników do przyszłej korekty.
Browse by
Selected filters: