Rewolucja w sprawach wojskowych w kontekście zachodniego sposobu prowadzenia wojen
Abstract
Artykuł analizuje relacje między dwoma koncepcjami: zachodniego sposobu prowadzenia wojen (Western Way of Warfare) oraz rewolucji w sprawach wojskowych (Revolution in Military Affairs, RMA). Koncepcja sposobu prowadzenia wojny zakłada postrzeganie wojny jako zjawiska kulturowego, jako wyrazu oraz determinantu kultury danej społeczności (w tym przypadku kultury szeroko pojętego Zachodu). Z kolei termin „rewolucja w sprawach wojskowych” jest ogólnym pojęciem opisującym fundamentalną zmianę charakteru i sposobów prowadzenia konfliktu zbrojnego. Ostatnia RMA nazywana jest informacyjną, gdyż jej źródłem jest zastosowanie technologii informacyjnej w działaniach zbrojnych. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, na ile RMA jest kolejnym stadium ewolucji zachodniego sposobu prowadzenia wojen (wskazuje na to odwoływanie się do przewagi technologicznej oraz przyjęcie modelu kapitałochłonnego), na ile zaś podąża własną drogą. Elementy różnicujące to m.in. ograniczenie roli piechoty, a przede wszystkim – charakterystyczne dla pewnych tendencji w łonie RMA – dążenie do nadania wojnom charakteru ograniczonego oraz odejście od „totalności”. Autor stawia tezę, że są to jednak nie tyle cechy RMA samej w sobie, ale przejawy tzw. risk-transfer militarism, militaryzmu dążącego do ograniczenia ryzyka przez przerzucenie go na inne podmioty, wypływającego z jednej strony ze zmiany mentalnej społeczeństw zachodnich (tzw. mentalność postheroiczna), z drugiej z charakteru wojen, które toczą obecnie społeczeństwa zachodnie (wojny z wyboru). W takich realiach RMA jawi się – mimo swoich ograniczeń – jako użyteczne narzędzie. Pozwala wykorzystać atuty Zachodu (przewagę technologiczną), jednocześnie niwelując do pewnego stopnia jego słabości (awersja do strat).