Wyzwania nauczania zdalnego. Perspektywa nauczyciela i ucznia
Abstract
Artykuł porusza zagadnienie nowego paradygmatu nauczania–uczenia się. Rozwój osiągnięty przez naukę i technologię w ostatnich dziesięcioleciach zrewolucjonizował systemy edukacyjne, nadając nauczycielom nowe role, a sytuacja pandemii COVID-19 dynamikę tych zmian szczególnie uwidoczniła. Nauczyciel jako członek społeczeństwa opartego na wiedzy powinien świadomie zarządzać procesem uczenia się nie tylko uczniów, ale i własnego. Do roli kompetentnego pedagoga nie wystarcza dziś zbiór umiejętności i informacji wyniesionych ze studiów. Nowa rola nauczyciela jest ściśle związana z treningiem poznawczym, emocjonalnym i coraz częściej technologicznym. Taka holistyczna wizja edukacji pozwala spojrzeć na zjawiska bardziej kompleksowo, dzięki czemu przyszłość może zostać zidentyfikowana jako tak złożona, jaką faktycznie jest. Zarządzanie uczeniem się jest niezbędne do osiągnięcia tych celów, natomiast nowe role wymagają nowego paradygmatu nauczania. W referacie przedstawiono wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród polskich uczniów i nauczycieli na temat nauczania na odległość. Stanowią one uzupełnienie – polski komentarz – do badań wykonanych we Włoszech. Problem nauczania zdalnego w dobie kryzysu przedstawiono w szerokiej perspektywie, uwzględniając kontekst szkoły, rodziny, ucznia oraz nauczyciela. Uzyskane wyniki analiz własnych, jak również wcześniej dokonanych analiz zagranicznych, pozwalają wysunąć wnioski, które zagospodarowują przestrzeń pomiędzy tym, co pewne, a tym, co niewiadome. Czas izolacji szkół sprawia, że wszyscy nauczyciele są zmuszeni zmierzyć się z problemem dychotomicznego myślenia, co paradoksalnie w dłuższej perspektywie przyczynić się może do zmiany jakości kształcenia.
Description
Keywords
Citation
Wyrwa F., Wyrwa M., Wilkus-Wyrwa A. "Wyzwania nauczania zdalnego. Perspektywa nauczyciela i ucznia." W: Wola społeczna diagnostyki edukacyjnej (Polskie Towarzystwo Diagnostyki Edukacyjnej, Kraków), 2020-11-20