Транскоммуникативный подход в преподавании ономасиологии в высшей школе

Сулейменова, Гульмира

Транскоммуникативный подход в преподавании ономасиологии в высшей школе

Abstract

Artykuł napisano w oparciu o badania w dziedzinie onomazjologii, w tym antroponimii. Wyznaczono miejsce obcowania międzykulturowego, kulturalnych i językowych badań antroponimów kazachskich, określono historię powstania antroponimów. Autorka podała opis zakresu zagadnień rozpatrywanych przez nominację, a mianowicie nazwy terenów, rzek i jezior, nazwy miejscowości, imiona własne jako integralną część języka. Wskazano również na wielkie możliwości zdobycia informacji o przeszłości i teraźniejszości narodu dzięki znajomości tych elementów, tworzenie tradycji związanych z procesem nominacji osoby i środowiska, które znajdują odzwierciedlenie w życiu, obyczajach i sposobie życia ludzi, w ekspresji języka i jego słowotwórstwie; ścisły związek jednostek antroponimicznych, odzwierciedlenie w języku kazachskim życia ludzi, w tym grup etnicznych, ich rozwój, sposoby formacji, cechy edukacji. Pomimo tego, że nazwy własne, w tym antroponimy, są traktowane głównie jako imiona osób, potrzeba jest zrozumienia znaczenia, poznania sekretu nazw własnych, jak również powodów nominacji. Warto także uświadomić sobie, że dla właściciela nazwy słowa w języku ojczystym lub w obcych językach są uważane za słowa jednego języka; zrozumieć żywy system nominacji, kształtowania się tradycji nominacji i ich relacji ze stosunkami międzynarodowymi, formacji społeczno-politycznej. Autorka proponuje rozwiązanie ważnego problemu onomazjologii przez nauczanie przyszłych specjalistów w zakresie wiedzy o nazwach własnych w szkolnictwie wyższym – nie tylko, aby się uczyć i rozumieć, ale także by kształtować u młodego pokolenia szacunek do tradycji, obyczajów i ojczystego języka. Dlatego artykuł szczegółowo omawia konieczność porównania słowotwórstwa antroponimów, zakresu i kolejności użycia od czasu ich pojawienia się do współczesnej frekwencji w języku, aby badać wzorce struktury językowej (słowotwórcze, morfologiczne, syntaktyczne). W tym tekście podkreśla się ponadto możliwość wykorzystania antroponimów nie tylko jako źródeł informacji, lecz także jako narzędzia edukacyjnego. Aktualna w tym kontekście jest następna opinia naukowca T. Zhanuzakowa: „Inną cechą ono-mastyki jest to, że żyje ona także przez wiele stuleci, jak ba-śnie, poezja, przysłowia i powiedzenia w folklorze. Nazwy również przechodzą z ojca na dziecko, z dziecka na pokolenie, do kolejnych pokoleń. Dzięki tym nazwom dowiemy się więcej o historii tego języka, słownictwie starożytnego słownictwa i strukturze gramatyki”. Również w artykule przeanalizowano esej napisany przez studentów, wśród których przeprowadzono ankietę „Jak się nazywasz?”. W tym przypadku stosowana jest narracyjna metoda badań. W rezultacie stwierdzono, że współczesne na-zwy pojawiły się od czasów starożytnych, urodziły się w średniowieczu, a w nowej erze były przekonane, że zapożyczono je z innych języków, biorąc pod uwagę najciekawsze momenty dla uczniów.

At first the article was done of analytical review of research in onomasiology, also in anthroponymy; defined the place of intercultural continuity, the culture and language research of Kazakh anthroponyms, the history of the origin of anthroponyms; was given the questions to cosider the onomas-tics, names of lands, rivers and lakes, names of settlements, people’s names as an integral part of the language; great opportunities to obtain information about the past and pre-sent of the nation through the knowledge of these elements; formation the traditions which connected the process of nominating a person and the environment, which found dis-play of the life, and customs and way of people life, people, and the expressiveness of language and its word formation; the close relationship of anthroponymic units, personalities in the Kazakh language with people’s life, ethnic group and their etymology, the development, ways of formation, an es-pecial education through analysis. At the second in spite of the personal names and anthroponyms which given as human name, and considering needness meaning, the secrets personal names and their reasons, for nomination, the realization that for the owner of the name these words of the native language or those from other languages are words of the same language; necessity to understand the living system of nomination, the formation of the tradition of nomination, their relationship with international relations, sociopolitical formation; deci-sion of great problem of onomasiology through the teaching of future specialists in ono-population knowledge in higher education not only to learn and understand oneself, but also the opportunity to inculcate respect for traditionscustoms, the native language of the younger generation. That’s why the article deals necessity to match the derivation of anthroponyms, and order of use from the time of appearance to the modern manifestation in language to study the patterns of language structure (derivational, morphological, syntac-tic); аn opportunity to use anthroponyms not only as sources of information, but also as an educational tool. The reasons for the approval of the opinion of the scientist T. Zhanuzakov about the importance of research and teaching onomastic issues: “Another feature of onomastics which lives for many centuries as fairy tales, poetry, proverbs and sayings in folklore. Names also given from father to child, from child to generation, to next generation. With these names we will know more about the history of the language, the vocabulary of the ancient vocabulary and the structure of the grammar. At third in article was done analysis of es-say which written by students, among which the questionnaire “What is your name?” that is used narrative research method. As a result, the article was done the conclusion about modern names which in appeared from ancient times, were born in the Middle Ages and in the new era, were convinced that there are borrowed from other languages, given interesting moments that interested by students.

Keywords

antroponim podejście transkomunikatywne podejście interkomunikatywne onomazjologia szkolnictwo wyższe szkolenia

Citation

Сулейменова, Г. (2019). Транскоммуникативный подход в преподавании ономасиологии в высшей школе. Humanistica 21, 3,351-370.

URI

https://open.icm.edu.pl/handle/123456789/18396

Belongs to collection

Artykuły / Articles

Full item record