Sarmaci a północna odnoga szlaku jedwabnego

Simple item record

Full item record

dc.contributor.authorHanus, Kasper
dc.contributor.organizationUniwersytet Jagiellońskipl_PL
dc.date.accessioned2015-11-24T12:35:29Z
dc.date.available2015-11-24T12:35:29Z
dc.date.issued2015
dc.description.abstractTerminem „Szlak Jedwabny” określamy całą sieć szlaków handlowych, które prawdopodobnie już od początku I tysiąclecia przed naszą erą łączyły Europę i Daleki Wschód. Intensyfikacja handlu nastąpiła na przełomie er w związku z konsolidacją polityczną zarówno Chin (rządy dynastii Qin i Han), Azji Centralnej (Imperium Kuszanów), jak i w basenie Morza Śródziemnego (hegemonia Imperium Rzymskiego). W tych warunkach potężne państwa były w stanie zapewnić odpowiednie warunki do prowadzenia handlu. W swojej najbardziej „klasycznej” formie Szlak Jedwabny zaczynał swój bieg w stolicy Hanów Chang’an (niedaleko obecnego Xi’an, prowincja Shaanxi, Chińska Republika Ludowa), następnie korytarzem Gansu docierał do Sinciangu, gdzie obrzeżami pustyni Taklamakan dochodził do Azji Centralnej. Stamtąd przez Persję docierał do portów wschodniego Morza Śródziemnego, głównie Antiochii. Stamtąd orientalne towary były rozsyłane na cały basen Morza Śródziemnego. Oprócz głównego szlaku, który ewoluował na przestrzeni dziejów, istniała cała siatka dróg uzupełniających, jak odnoga z Kotliny Tarymskiej przez przełęcze Hindukuszu i Karakorum do Indii czy Morski Szlak Jedwabny, opisany między innymi przez Periplus Morza Erytrejskiego jako szlak z Berenike w Egipcie przez Indie i Malaje do południowych Chin. Na szczególną uwagę zasługuje tak zwana północna nitka Szlaku Jedwabnego, która według Helmuta Uhliga była najstarszą częścią tej drogi handlowej. Szlak ten również zaczynał się w Środkowych Chinach, ale za korytarzem Gansu gwałtownie skręcał na północ, przekraczał góry Tien Szan i osiągał Wielki Step. Następnie towary przemieszczano bez przeszkód na zachód dzięki politycznej stabilizacji stepu nazywanej przez Uhliga Pax Scythica. Europejskim końcem szlaku miały być greckie kolonie na północnym wybrzeżu Morza Czarnego, między innymi Tanais nad Donem, skąd towary miały być dystrybuowane zarówno poprzez Greków w kierunku basenu Morza Śródziemnego, jak również sprzedawane na zachód, do „barbarzyńskiej” Europy. W czasach rzymskich tereny te były kontrolowane przez ludy sarmackie, w związku z czym Sarmaci brali udział w tej wymianie handlowej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie, jak pozostałości tej wymiany handlowej widoczne są w materiale archeologicznym z obszaru północnego wybrzeża Morza Czarnego i dorzecza dolnej Wołgi.pl_PL
dc.description.epersonZeszyty Naukowe TDUJ
dc.identifier.issn2082-9213
dc.identifier.urihttps://open.icm.edu.pl/handle/123456789/8080
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherTowarzystwo Doktorantów UJpl_PL
dc.rightsUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 3.0 Unported
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/pl/
dc.subjecthandel chińsko- europejskipl_PL
dc.subjectlustra brązowepl_PL
dc.subjectSzlak Jedwabnypl_PL
dc.subjectbasen Morza Czarnegopl_PL
dc.subjectSarmacipl_PL
dc.subjectJedwabny Szlakpl
dc.titleSarmaci a północna odnoga szlaku jedwabnegopl_PL
dc.typearticlepl_PL
Files for this record
Original bundle
Now showing 1 - 1 of 1
Name: Kasper Hanus, Sarmaci a północna odnoga szlaku jedwabnego.pdf
Size: 4.73 MB
Format: Adobe Portable Document Format
Description:
Download
License files
Name: by_nc.txt
Size: 476 B
Format: Plain Text
Description:
Download
Belongs to collection
Artykuły / Articles