Mizofonia: neurobiologiczne korelaty, diagnostyka, aspekty społeczne – aktualny stan badań
Loading...
Mizofonia_ neurobiologiczne korelaty, diagnostyka, aspekty społeczne – aktualny stan badań (2).pdf (251.76 KB)
Authors
Date
2018-09-30
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stimulus UJ
Using this material is possible in accordance with the relevant provisions of fair use or other exceptions provided by law. Other use requires the consent of the holder.
Abstract
Mizofonia to postulowane zaburzenie, w którym występuje nieadekwatnie silna reakcja o znaku negatywnym w odpowiedzi na specyficzne grupy dźwięków: związanych z aktywnością ludzką (np. dźwięki jedzenia, pociągania nosem, oddychania), przedmiotów użytku codziennego (np. tykanie zegara, czy klikanie długopisem), a także na bodźce wizualne powiązane z produkcją niektórych z wymienionych dźwięków (Cavanna, Seri, 2015). Towarzyszy temu pobudzenie autonomiczne, nieprzyjemne emocjonalne doświadczenia, takie jak lęk, niepokój, złość, wstręt i poczucie utraty kontroli. Zaburzenie niesie także konsekwencje behawioralne, do których należą agresja werbalna oraz fizyczna i aktywne unikanie sytuacji, w których mogą pojawić się bodźce wyzwalające reakcję mizofoniczną (Schröder, Vulink, Denys, 2013). Mizofonia w aspekcie społecznym powoduje wycofanie i izolację, co skutkuje obniżeniem zdolności do realizacji codziennych planów i czerpania przyjemności z kontaktów interpersonalnych. Wciąż jednak tło teoretyczne jest kwestią sporną, badacze posługują się różnymi definicjami pojęcia i kryteriami diagnostycznymi, co utrudnia porównanie badań i stworzenie integralnego modelu mizofonii. Celem naszej pracy jest więc przybliżenie zjawiska mizofonii, wyjaśnienie konieczności dalszych badań i opisanie trudności z nimi związanych.
Description
Keywords
Citation
APA