Zgromadzenie liturgiczne jako rzeczywistość teologiczno-kanoniczna w ministerialnym posługiwaniu Kościoła
Abstract
W refleksji teologicznej podjętej po Soborze Watykańskim II szczególnego znaczenia nabrało zgromadzenie liturgiczne. Stanowi ono w określonym miejscu i czasie cząstkę, a zarazem epifanię całego Kościoła,w którym mocą Ducha Świętego realnie uobecnia się Jezus Chrystuswraz ze swoim dziełem zbawczym. Zgromadzenie liturgiczne jest rzeczywistością, na którą należy spojrzeć szeroko, nie tylko przez pryzmatteologii liturgicznej, ale również przez promulgowane normy prawakanonicznego. Dlatego Prawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego podkreśla, że w zgromadzeniu liturgicznym wierni tworzą jedną wspólnotę, gdzie pod przewodnictwem biskupa lub prezbitera, działającychw osobie Chrystusa, łączą się w uczestnictwie każdy we własny sposób,odpowiednio do święceń i zadań liturgicznych (kan. 899 § 2 KPK). Udziałw zgromadzeniu liturgicznym trzeba uznać za element konstytutywnydla życia chrześcijańskiego, który nie tylko nadaje jak najbardziej wła-ściwy kształt realizowanej służbie Bożej, ale jest także skutecznie wpływającym na formowanie stosownych postaw życiowych
Description
Keywords
Citation
Kołodziej M.(2012). Zgromadzenie liturgiczne jako rzeczywistość teologiczno-kanoniczna w ministerialnym posługiwaniu Kościoła. Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu