Zasada zrównoważonego rozwoju rolnictwa w świetle uregulowań gałęzi prawa i polityki rolnej
Abstract
Celem rozważań przedstawionych w niniejszej pracy jest zasada zrównoważonego rozwoju rolnictwa w świetle uregulowań gałęzi prawa i polityki rolnej. Ewolucja prawa rolnego zachęca do poszukiwania zasady, która uwzględnia nowe, szczególne cechy danej gałęzi prawa. Rozwój regulacji i zmiany paradygmatu w zakresie prawa rolnego pozwalają na identyfikację z zasadami zrównoważonego rozwoju rolnictwa. Przepisy Unii Europejskiej uznają zrównoważony rozwój rolnictwa jako nowoczesną koncepcję programowania rolnictwa łączącą w sobie cele produkcyjne z wymogami ochrony środowiska. Celem zrównoważonego rozwoju jest wykorzystanie naturalnych zasobów przyrody w sposób, który nie narusza równowagi naturalnych możliwości i odnowy. Zrównoważony rozwój gospodarstw jest możliwy tylko wtedy, gdy produkcja nie prowadzi do degradacji środowiska naturalnego, przy jednoczesnym zapewnieniu podstawowych potrzeb dla rolników i ich rodzin. Europejski model rolnictwa opiera się na utrzymaniu równowagi między wydajnością i ochroną środowiska.