Indywidualizacja kształcenia szansą urzeczywistnienia potrzeb i możliwości uczniów

Abstract
W artykule podjęto problematykę indywidualizacji kształcenia w warunkach współczesnej szkoły od której wymaga się stworzenia takich warunków, które w optymalnym stopniu sprzyjały będą rozwojowi indywidualnych możliwości uczniów oraz zaspokajały ich potrzeby. Pomimo, że problematyka indywidualizacji kształcenia ma swoją historię, to w dalszym ciągu jest przedmiotem dyskusji nie tylko wśród naukowców ale i urzędników. Jak dotąd nie wypracowano skutecznego modelu szkoły, który obejmowałby proces dydaktyczno-wychowawczy oparty na indywidualizacji kształcenia. Bariery z jakimi spotykają się szkoły i nauczyciele związane są z warunkami programowo-organizacyjnymi szkolnictwa oraz kwalifikacjami i kompetencjami kadry. Doprowadziły one do działań w większości pozornych, ukierunkowanych głównie na osiąganie celów społecznych, nie zaś celów związanych z rozwojem uczniów. Podejmowane próby różnorodnych zabiegów indywidualizujących pracę z uczniami w zakresie dostosowania treści, metod, form oraz środków dydaktycznych do możliwości psychofizycznych uczniów nie przyniosły, jak dotąd, oczekiwanych rezultatów.
Description
Keywords
Citation
Hłobił A., Indywidualizacja kształcenia szansą urzeczywistnienia potrzeb i możliwości uczniów, „Edukacja Humanistyczna” 2015, nr 1 (32).
Belongs to collection