W objęciach kiczu, czyli co skrywa (lub odsłania) romans paranormalny/metafizyczny. Na przykładzie cyklu "Love at Stake" Kerrelyn Sparks
Loading...
litpop-badania - srodek.149-160.pdf (238.99 KB)
Authors
Date
2014
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Pracownia Literatury i Kultury Popularnej oraz Nowych Mediów Wrocław
Abstract
Nietrudno zauważyć, że rewerencja, jaką od jakiegoś czasu publiczność od jakiegoś czasu obdarza wszelkie istoty nadnaturalne, a w szczególności wampiry, przynosi dość różnorodne konsekwencje. Nie dziwi już nieumarły w roli super-amanta (W realizacji filmowej pojawił się niedawno także zombie-kochanek, pod wpływem miłości przeobrażający się z powrotem w istotę ludzką, w dodatku żywą), przeciwnie – atrakcyjność tej kreacji powielana jest w licznych utworach, które określić można jako romans nadnaturalny. Podkreślić przy tym należy, że choć wampiry są najczęstszymi bohaterami takiej literatury, to bywają nimi także inne istoty o nadprzyrodzonej proweniencji. Przyznać wszak należy, iż prym w tym względzie wciąż wiodą „edwardopodobne” figury. Warto także zwrócić uwagę na fakt, że utwory oznaczone jako „romans paranormalny” jako adresata mają przede wszystkim kobiety, a w internetowych przewodnikach wskazywane są wprost jako „literatura kobieca”. Być może podobne usytuowanie wynika z genezy tej pododmiany i wiąże się także z pierwszymi powieściami określonymi w ten sposób, a więc na przykład saga „Zmierzch” Stephenie Meyer. Bez wątpienia jednak esencją podobnego utworu jest motyw romansu, realizowanego pod auspicjami nadnaturalnymi, z udziałem nieludzkiego kochanka/kochanki, w rzeczywistości przedstawionej rozbudowanej o akceptowane, choć skrywane funkcjonowanie nadnaturalnych społeczności. Przeważają tutaj zdecydowanie realizacji kierowane do nastoletniego czytelnika, istnieją również utwory przeznaczone dla odbiorców dojrzałych. Swoje rozważania rozpoczynam od kwestii genologicznych, wskazując na pokrewieństwo zarówno z romansem (także harlequinem), jak i powieściami grozy, co związane jest ze specyfiką owego tworu literackiego, jakim obecnie stał się ów romans nadnaturalnym. Bywa, ze zwany metafizycznym. Wszystkie elementy, składające się na dystynktywne cechy romansów, w romansie nadnaturalnym poszerzone zostają o szczegół, jakim jest nadprzyrodzone pochodzenie, bądź umiejętności jednego, albo kilku bohaterów. Zdarza się, że na drodze miłosnego spełnienia (happy endu) staje kochankom właśnie ta różnica pomiędzy ludzkim a nieludzkim istnieniem. Zresztą perypetie ewentualnych uczestników romansu również związane są z uwikłaniem w sprawy nie z tego świata: porachunki, zatargi czy potyczki z „obcymi” siłami. Wampir jako bohater romansu nadnaturalnego zaspokaja nie tylko oczekiwania związane z obecnością mocy nadprzyrodzonych, lecz spełnia także rolę współczesnego wzorca amanta. Miłosne perypetie niezwykle często wiążą się z nadnaturalna proweniencją jednego z kochanków. Nie inaczej dzieje się w wypadku liczącej kilkanaście tomów serii książek Kerrelyn Sparks. Autorka stworzyła tutaj własne uniwersum, w którym rozgrywają się wyideologizowane perypetie równie perfekcyjnych protagonistów. Zawsze zwieńczone szczęśliwym zakończeniem i nieodmiennie obfitujące w śluby, narodziny (!) potomstwa, a także genialne rozwiązania, umożliwiające wampirycznemu światu błogą i bezpieczną koegzystencję ze światem ludzi, a z czasem także zmiennokształtnych. Konstrukcja fabularna tych utworów nie odbiega od utartego wzorca romansu, sprawiając, że perypetie bohaterów przebiegają dokładnie wedle tych samych schematów. Mamy tu także do czynienia z charakterystyczną polaryzacją światów, a także modelami miłosnymi charakterystycznymi dla harlequinów. Warto jednak dodać, że romans paranormalny zdobył sobie niemała rzeszę wielbicieli, stał się poczytną hybrydą, której istnienie i fascynację którą dokumentują liczne blogi oraz fora internetowe, poświęcone wymianie uwag oraz recenzji. Widać zatem wyraźnie, że zjawisko to wymaga uważnego i wnikliwszego zbadania.