Martwa Ręka. Praktyczna realizacja koncepecji machiny zagłady?
Abstract
Rosyjski system Perimeter, szerzej znany pod nieoficjalną nazwą Martwa Ręka, określany jest często jako urzeczywistnienie teoretycznej koncepcji machiny zagłady, opracowanej przez Hermana Khana na początku lat 60. Opracowany i uruchomiony w czasach Związku Radzieckiego Perimeter jest jednak przede wszystkim zawansowanym systemem komunikacyjnym, mającym zagwarantować pewność nuklearnego odwetu nawet w przypadku przerwania tradycyjnych linii komunikacyjnych lub wyeliminowania przywódców państwa poprzez tzw. atak dekapitacyjny. Celem artykułu jest przybliżenie koncepcji machiny zagłady oraz funkcjonowania systemu Martwa Ręka i określenie, w jakim stopniu rzeczywisty system odpowiada teoretycznym założeniom koncepcji Khana.The Russian system Perimeter, more commonly known as Dead Hand, is widely perceived as a practical realization of a theoretical concept of Doomsday Machine. The concept was created by Herman Khan at the beginning of 60s. Perimeter, designed and launched in the Soviet times, was first of all a commutation system, developed in order to guarantee a nuclear retaliation, even in the case of breaking conventional communication channels or elimination of leaders of the country due to a decapitation strike. The aim of the article is to describe the concept of Doomsday Machines, as well as operation rules of Dead Hand system, and to evaluate the extent to which this system complies with Khan’s theoretical framework.