Potencjał interdyscyplinarnych i transdycyplinarnych badań nad najnowszą historią polskich służb specjalnych po 1989 roku
Abstract
Artykuł ukazuje potencjał badań interdyscyplinarnych i/lub transdyscyplinarnych na przykładzie najnowszej historii polskich służb specjalnych po roku 1989. W ramach rozważań nad wymienioną problematyką autorka odpowiedziała na następujące pytania badawcze: Czym jest dyscyplinarność, interdyscyplinarność i transdycyplinarność badań? Gdzie na mapie dyscyplin i subdyscyplin nauki umieścić studia wywiadowcze (w tym zagadnienie „polskie służby specjalne”)? Jak w Polsce wyglądają badania historyczne nad służbami specjalnymi? Jaki jest stan badań nad najnowszą historią polskich służb specjalnych? Jak poszerzyć ramy analityczne owych badań? Jaki potencjał niosą za sobą badania interdyscyplinarne i transdyscyplinarne w tej dziedzinie?
Artykuł został podzielony na trzy części. W części pierwszej zdefiniowano pojęcia: dyscyplinarność, interdyscyplinarność i transdyscyplinarność badań. Ukazano rozumienie przedmiotowych terminów i praktykę ich stosowania. W drugiej części przeanalizowano rolę badań historycznych – z naciskiem na historię najnowszą – w studiach nad polskimi służbami specjalnymi. Przedstawiono wyniki kwerendy dotyczącej stanu badań oraz dyskusji publicznej w zakresie najnowszej historii polskich służb specjalnych. Trzecia część stanowi zbiór przykładów dotyczących tego, jak poszerzać ramy analityczne badań nad historią najnowszą tytułowych instytucji w Polsce.
Description
Keywords
Citation
Grabowska, J.(2024). Potencjał interdyscyplinarnych i transdycyplinarnych badań nad najnowszą historią polskich służb specjalnych po 1989 roku. W: Sylwia Szyc (red.), Studia z historii najnowszej Polski, t. 6. (s. 195-207). Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu