O granicach autoanalizy – fantazja i rzeczywistość w powieściach Emila Zegadłowicza

Abstract
Autor przedstawia w artykule interpretację wszystkich powieści Emila Zegadłowicza w duchu psychoanalizy, określa też jednoznacznie związki autora z doktryną Freuda. Zwraca uwagę nie tylko na wątki pomijane do tej pory przez badaczy, lecz także ukazuje wszystkie powieści jako sukcesywny, ciągły proces autoanalityczny, w którym podmiot próbuje poradzić sobie z trudną rzeczywistością przez ucieczkę w narcystyczne fantazje, wykrzywiające odbiór rzeczywistości.
Description
Keywords
Citation
Damian Włodzimierz Makuch, O granicach autoanalizy – fantazja i rzeczywistość w powieściach Emila Zegadłowicza [w:] Powinowactwa z epoki. Związki polskiej literatury modernizmu i międzywojnia z psychoanalizą, red. Paweł Dybel, Kraków 2018, s. 225-272.
Belongs to collection