Recenzja książki: Riccardo Campa, Humans and Automata. A Social Study of Robotics, Frankfurt am Main–Bern–Bruxelles–New York– Oxford–Warszawa–Wien 2015, 165 stron
Abstract
Książka Riccarda Campy, w przeciwieństwie do większości publikacji poruszających zagadnienie robotyzacji, skoncentrowana jest na jej wymiarze społecznym w ujęciu historycznym, ekonomicznym, etycznym, politycznym i futurologicznym. Autor przygląda się projektom, nad którymi pracują obecnie inżynierowie z branży robotyki, odkrywając marzenia i nadzieje związane z realizowanymi przez nich przedsięwzięciami. Jednym z wiodących zagadnień jest także próba analizy tego, czy istnieje związek pomiędzy automatyzacją a bezrobociem w systemie społeczno-gospodarczym oraz jakie są możliwe wizje związane z rozwojem sztucznej inteligencji. Campa poświęca sporo miejsca tak zwanej roboetyce i jej podstawowym ideom w odniesieniu do robotów wojskowych, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień etycznych związanych z projektowaniem, budową i wykorzystaniem tego rodzaju systemów uzbrojenia. Książka rozpoczyna się cytatem z Roda Grupena: „At bottom, robotics is about us. It is a discipline of emulating our lives, of wondering how we work”. Słowa te dobitnie podkreślają społeczny wymiar robotyki.