A diagnosis of contemporary geography in Poland – selected issues
Loading...
CG_2011_1_2-8.pdf (3.53 MB)
Authors
Date
2011
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Abstract
This article presents the contemporary state of development of Polish geography as exemplified by selected aspects, i.e. the place of the discipline within the Polish academic system, the main directions to research, and the development of academic staff and geography institutions. The text is first and foremost of the review and informational kind, being primarily targeted at the foreign reader. In connection with this, detailed analyses have been avoided, while some of the opinions expressed are offered for the purposes of discussion and are solely the personal reflections of the author. Polish geography discharges tasks of a cognitive, educational, popularising and applied nature. At present there are 15 research institutions in Poland operating within its different fields, or else in tourism and spatial management, with 14 of these being active in higher education with students. The institutions in question together employ 125 Professors, 138 habilitated doctors and 536 staff with doctorates. The scientific research carried out by these workers embraces all the specialist fields identifiable within geography, though the dominant role is clearly played by what may be broadly termed “physical geography” (including in particular geomorphology, climatology, hydrology and environmental protection). The assessment of the current achievements of Polish geography is not an unambiguous one. Indeed, the process of subject fragmentation needs to be looked upon critically, since it markedly hinders the undertaking of any wider inter-disciplinary studies. Geographers have shut themselves up in their own ”subject circles”, only rarely poking their heads out beyond their boundaries. However, more recent years have brought an improvement in this situation, which may reflect growth in the significance of practical studies within Polish geography, as well as influx of young research staff who tend to perceive space in holistic terms, as well as in relation to a specific problem, rather than on an object-by-object basis. Geography in Poland retains its character as one of the classical sciences, though it is also taking on the features of a practical discipline. Attesting to this is a growing number of research tasks and projects implemented to meet the needs of practice. An advantage enjoyed by geography in this type of research is its combining of theory and methodology of the natural and social sciences, as well as its perception of local and regional specifics. It is thanks to this that the research carried out by geographers is competitive.Artykuł przedstawia współczesny stan rozwoju polskiej geografii na przykładzie wybranych zagadnień: miejsca dyscypliny w systemie polskiej nauki, głównych kierunków badawczych oraz rozwoju kadry naukowej i placówek geograficznych. Tekst ma przede wszystkim charakter przeglądowo-informacyjny, bo przeznaczony jest głównie dla czytelnika zagranicznego; w związku z tym zrezygnowano ze szczegółowych analiz. Niektóre opinie mają charakter dyskusyjny i są wyłącznie osobistą refleksją autora tego tekstu. Polska geografia spełnia zadania poznawcze, edukacyjne i popularyzacyjne oraz aplikacyjne. Współcześnie działa 15 placówek naukowo-badawczych, w tym 14 z nich to uczelnie wyższe kształcące studentów w zakresie geografii oraz turystyki i gospodarki przestrzennej. Pracuje w nich 125 profesorów, 138 doktorów habilitowanych i 536 doktorów. W badaniach naukowych podejmowana jest tematyka wszystkich specjalności geograficznych, z tym, że dominującą rolę odgrywa szeroko rozumiana geografia fizyczna (w tym zwłaszcza geomorfologia, klimatologia, hydrologia i ochrona środowiska). Ocena aktualnych dokonań polskiej geografii nie jest jednoznaczna. Raczej krytycznie należy podchodzić do procesu fragmentacji przedmiotowej, co wyraźnie utrudnia realizację szerszych badań interdyscyplinarnych. Geografowie zamknęli się we własnych „przedmiotowych kręgach” i rzadko wystawiają głowy poza ich granice. Jednakże ostatnie lata przynoszą poprawę tej sytuacji, co może wynikać ze wzrostu znaczenia badań praktycznych w polskiej geografii oraz napływu młodej kadry naukowej postrzegającej przestrzeń holistycznie i problemowo, a nie przedmiotowo. Geografia w Polsce oprócz dotychczasowego charakteru nauki klasycznej przyjmuje cechy nauki praktycznej. Świadczy o tym rosnąca liczba zadań i projektów badawczych realizowanych na zamówienie praktyki. Zaletą geografii w tego typu badaniach jest łączenie teorii i metodologii nauk przyrodniczych i społecznych oraz dostrzeganie specyfiki lokalnej i regionalnej. Dzięki temu badania realizowane przez geografów są konkurencyjne.
Description
Citation
Bański J., 2011, A diagnosis of contemporary geography in Poland – selected issues, Czasopismo Geograficzne, 82(1–2): 7–22.