Wykorzystanie wzorców projektowych Christophera Alexandra na przykładzie projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla dzielnic: Śródmieście-Centrum, Lasowice, Osada Jana w Tarnowskich Górach
Loading...
_01_tekst_pracy_design_patterns_in_mpzp.pdf (12.27 MB)
Authors
Date
2013-09-30
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Podstawowym problemem projektowania i zarządzania przestrzennymi strukturami osadnictwa, zabudowy oraz systemów infrastruktury, jest zagadnienie dochodzenia do efektywnego i funkcjonalnego modelu, który pozwoli godzić złożone konflikty związane z różnymi sposobami użytkowania przestrzeni i jednocześnie zaspakajać zróżnicowane, a czasami sprzeczne oczekiwania podmiotów z niej korzystających. Christopher Alexander dokonuje przeglądu historycznych i współczesnych rozwiązań, które w różnych miejscach świata funkcjonowały lub funkcjonują i w wielu aspektach sprawdziły się. Te istniejące i przetestowane rozwiązania, zostały wyodrębnione z większych systemów jako jednostkowe zagadnienia wg schematu: kontekst (sytuacja) – problem (istota problemu: wymagania i ich wykluczanie się) – kompromis (rozwiązanie). Metoda projektowania opartego na wzorcach, dzięki wprowadzeniu sprawdzonych rozwiązań, zwalnia projektanta z obowiązku „ponownego wynajdywania koła” i pozwala skupić się na specyfice projektu, nad którym właśnie pracuje. Modularność daje z kolei przymiot elastyczności, poprzez stosowanie wzorców, które w konkretnym przypadku będą właściwe. Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie, na przykładzie 3 dzielnic miasta Tarnowskie Góry, sposobu zastosowania języka wzorców Christophera Alexandra w projekcie planu miejscowego.